كانسار حلب، جنوب باختر زنجان: كانه زايي روي-سرب (نقره) سولفيد توده اي آتشفشان زاد در ناحيه فلززايي تكاب-تخت‌سليمان- انگوران

كانسار روي سرب (نقره) حلب در فاصله 125 كيلومتري جنوب باختر زنجان قرار‌گرفته و بخشي از ناحيه كانه دار تكاب تخت سليمان انگوران است. توالي سنگي در محدوده اين كانسار متشكل از تناوب شيست هاي پليتي، مافيك و فلسيك همراه با ميان‌لايه‌هايي از مرمر و كوارتزيت مربوط به پركامبرين (معادل سازند كهر) است كه در حد رخساره شيست سبز تا آمفيبوليت دگرگون شده اند. كانه زايي در كانسار حلب با درازاي 300 متر و پهناي 3 تا 5 متر به صورت چينه سان و هم روند با برگ‌ وارگي درون واحدهاي شيست فلسيك (كوارتز شيست) رخ‌داده است. بر اساس بررسي‌هاي ميكروسكوپي، كانه‌هاي فلزي در كانسار حلب شامل كاني هاي درون زاد اسفالريت، گالن، پيريت و كالكوپيريت، كاني هاي مرحله برون زاد (اسميت زونيت، سروزيت، كالكوسيت، كووليت و گوتيت) و كاني هاي باطله شامل كوارتز، كلسيت، كلريت و اپيدوت هستند. مهم ترين بافت هاي كانسنگ شامل لامينه اي، دانه پراكنده، توده اي، بِرشي، جانشيني و رگهرگچه اي است. دگرساني ها شامل كلريتي‌شدن و سيليسي‌شدن است. دگرساني سريسيتي در خارج از افق كانه دار توسعه‌يافته و دگرساني هاي كلريتي و سيليسي را در‌بر‌گرفته است. مقايسه الگوي عناصر نادر خاكي در كوارتز شيست ميزبان و نمونه هاي كانه دار بيانگر غني شدگي اين عناصر (REE = 1046.8∑) در نمونه هاي كانه دار است. اين امر را مي توان به شرايط احيايي محيط تشكيل كانه زايي مرتبط دانست. با توجه به ويژگي هاي زمين شناسي و كانه زايي، كانسار حلب را مي توان معادل دگرگون و دگرشكل شده بخش‌هاي لايه اي و افشان كانسارهاي سولفيد توده اي آتشفشان زاد نوع بتورست در‌نظر‌گرفت.