مطالعه آزمايشگاهي اثرات تنش سيكلي و ريزدانه غير پلاستيك بر پتانسيل روانگرايي خاك غير چسبنده

در اين پژوهش با استفاده از آزمايش سه‌محوري تناوبي تأثير عواملي مانند نسبت تنش سيكلي (CSR) و درصد ريزدانه غير خميري در فشار همه‌جانبه ثابت بر پتانسيل روانگرايي ماسه لاي‌دار و لاي‌ها مورد بررسي قرار گرفته است. همچنين در اين پژوهش تأثير فشار وارده بر اسكلت خاك در مرحله اشباع‌سازي، بر نتايج روانگرايي مورد بررسي قرار خواهد گرفت. نتايج بيانگر آن است كه با افزايش لاي در ماسه به ميزان 30 درصد، كاهش مقاومت روانگرايي رخ داده و سپس با افزايش بيشتر لاي، افزايش مقاومت مشاهده مي‌شود. مشاهدات نشان مي‌دهد كه با افزايش ريزدانه تا 30 درصد، رفتار ماسه حاكم بوده و در مقدار ريزدانه‌هاي بيشتر از 30 درصد، رفتار خاك ريزدانه و لاي حاكم شده است. همين‌طور نتايج نمايانگر آن است كه با تغييرات نسبت تنش سيكلي، ميزان درصد ريزدانه‌هايي كه به ترتيب بيشترين فشار آب حفره‌اي را ايجاد مي‌كنند تغيير خواهند كرد. در همين راستا معادله منحني روانگرايي محدوده كاملي از خاك‌ها ارائه شده است. از سويي ديگر، تأثير فشار وارده بر اسكلت خاك در مرحله اشباع‌سازي (Bvalue) نمونه‌ها، بر روي نتايج روانگرايي و كرنش‌هاي حاصل از آن، در لاي خالص ناچيز بوده ولي در  ماسه لاي‌دار و تا حدودي ماسه آشكارتر به نظر مي‌رسد.