مطالعه رفتاري اثرات ساختگاه بر متروي كرمانشاه

ازدياد جمعيت كلان‌شهرها منجر به كاهش فضاهاي موجود در سطح شهرها شده و تمايل به استفاده از فضاهاي زيرزميني را به دنبال داشته است. موارد فراواني در مطالعات محققين در سال هاي اخير وجود دارد كه اهميت اثرات تخريبي زلزله را بر سازه هاي زيرزميني را نشان مي‌دهد. با توجه به لرزه خيز بودن شهر كرمانشاه و با استفاده از نرم افزار آباكوس، اثر زلزله بر ساختگاه تونل متروي كرمانشاه مورد بررسي قرار گرفت. گمانه هاي BH-7، BH-8 و BH-9 كه اين گمانه ها به‌ترتيب در ايستگاه هاي ميدان آزادي، ميدان انقلاب و ميدان فردوسي مي باشند، هركدام به‌طور مجزا در سه‌گام جداگانه ابتدا تحليل فركانسي و سپس تحليل ميدان آزاد (بدون تونل) و در نهايت مدل اصلي با مدل‌سازي سازه تونل تحليل ‌شده‌اند. نتايج حاصله از تحليل تاريخچه زماني صورت گرفته در سه گمانه BH-7، BH-8 و BH-9 نشان مي‌دهد كه بزرگنمايي حداكثر در گمانه BH-9 رخ مي‌دهد كه بحراني‌ترين گمانه از لحاظ بزرگنمايي امواج دريافتي در سطح زمين مي باشد. با توجه به نتايج حاصله مي توان نتيجه گرفت كه نوع خسارات وارده بر پوشش تونل بر اثر بارگذاري لرزه اي وابسته به نوع خاك محيط، محتواي فركانسي و شدت زلزله وارده بر تونل، ميزان بزرگنمايي ايجادشده در مقطع خاك، ميزان سربار تونل و مقاومت مصالح تشكيل‌دهنده پوشش بتني تونل مي باشد.