مقايسۀ دقت روش‌هاي مختلف تخمين بخار آب جو در برآورد دماي سطح زمين با استفاده از تصاوير ماهوارۀ‌ لندست 8

دما به ‌عنوان يكي از مهم ترين مؤلفه ‌هاي فيزيكي، انتقال و تبادل انرژي را بين لايه‌هاي مختلف زمين و جو كنترل مي‌كند. روش‌هاي برآورد دماي سطح زمين، مبتني بر تصاوير ماهواره‌اي، به متغيرهاي سطحي و جوي مانند گسيلمندي سطح، ميانگين دماي هوا، ضريب انتقال اتمسفري و بخار آب به ‌عنوان ورودي نياز دارد. عدم قطعيت در اين متغيرها باعث ايجاد خطا در بازيابي دماي سطح زمين مي‌شود. هدف از پژوهش حاضر مقايسۀ دقت روش‌هاي مختلف تخمين بخار آب جو در برآورد دماي سطح زمين با بهره ‌گيري از تصاوير لندست 8 است. به اين منظور بخار آب جو، با استفاده از روش‌هاي تصحيح اتمسفري FLAASH، تصاوير سنجندۀ موديس و روش SWCVR برآورد شد. سپس تأثير بخار آب جو بر دقت دماي سطح زمين حاصل از روش‌هاي پنجره مجزا و تك باندي بررسي شد. اعتبارسنجي تصاوير دماي سطح زمين با استفاده از روش اعتبارسنجي تقاطعي و روش مبتني بر اندازه‌گيري زميني انجام شد. سپس،20 تصوير از ماهواره لندست 8 مربوط به سال‌هاي 2018 و 2019، براي تخمين بخار آب جو به روش تصحيح اتمسفري FLAASH  و SWCVR و برآورد دماي سطح زمين استفاده شد. از داده‌ هاي رقومي راديانس موديس براي تخمين بخار آب جو و از محصول دماي سطح زمين اين سنجنده براي ارزيابي متقابل استفاده شد. دما با استفاده از دماسنج در نقاطي با پوشش همگن براي اعتبارسنجي مبتني بر برداشت زميني، اندازه‌گيري شد. نتايج نشان داد كه در ميان روش‌هاي برآورد بخار آب جو، روش SWCVR براي برآورد دماي سطح زمين مناسب‌تر است. روش پنجره مجزاي مبتني بر روش SWCVR كمترين مقادير RMSE و MADE را به مقدار3.47 و 3.18 نشان مي‌دهد. يافته ‌هاي طبقه‌بندي تصاوير RMSE خوارزميك (الگوريتم) پنجره مجزاي مبتني بر SWCVR، نشان داد كه 1.67 درصد از مساحت منطقه، خطاي بيشتر از 4 درجه سانتيگراد و 98 درصد از منطقۀ مطالعاتي داراي خطاي كمتر از 4 درجه سانتيگراد است.