مروري بر روانشناسي كارآفريني و بررسي نقش آن در كسب و كار

فاقد عنوان لاتين

امروزه در هزاره سوم ميلادي ,فرآيند تغيير و تحول مستمر و پر شتاب از عمده ترين جريان هاي حاكم بر حيات بشري و از مهم ترين مشخصات بارز آن به شمار مي رود و فرآيند كارآفريني و خلاقيت كه اساس و بستر ساز تغيير و تحول و دگرگوني است. نياز به موفقيت يك عامل بالقوه در كارآفريني است كه مي تواند باعث رشد و توسعة اقتصادي شود. نياز به موفقيت گونه اي ويژه از انگيزه به شمار مي آيد كه شامل يك احساس دروني و قوي نسبت به موفقيت است. اين نياز برمبناي انتظار انجام كارهاي بهتر و سريع تر از ديگران يا انجام بهتر اين كارها نسبت به گذشته است. شواهد متعددي، وجود ارتباط بين سطح انگيزة موفقيت و قابليت پيشرفت يك جامعه را نشان مي دهند. اين شواهد به اين موضوع اشاره دارند كه انگيزة موفقيت مي تواند پيشرفت اقتصادي و تكنولوژيكي را تغذيه كند و موجب گسترش آن شود. بطور كلي،طي سالهاي متمادي، دانشمندان علوم رفتاري دريافته اند كه تعدادي از انسانها نياز شديدي به موفقيت دارند و برخي ديگر، كه شايد اكثريت را تشكيل مي دهند، به نظر مي رسد آن قدرها هم نياز به موفقيت را در خود احساس نمي كنند. از اين رو در تحقيق حاضر، به لحاظ اهميت موضوع به بررسي روانشناسي كارآفريني و بررسي نقش آن در كسب و كار پرداخته شده است.