پژوهشي بر مطالعات نگرش مذهبي و رضايت از زندگي زناشويي

فاقد عنوان لاتين

امروزه نگرش مذهبي و رضايت از زندگي زناشويي به عنوان يك موضوع جديد حوزه ي روان شناسي مورد توجه قرار گرفته است. مطالعاتي كه در اين زمينه انجام شده است، مبين نقش و اهميت نگرش مذهبي و مولفه هاي آن در جنبه هاي رضايت زناشويي و ازدواج و روابط اجتماعي مي باشد. نگرش مذهبي عبارت است از اعقادات منظم و يكپارچه توحيدي كه خداوند را محور امور مي داند و ارزش ها، اخلاقيات، آداب و رسوم و رفتارهاي انسان را با يكديگر، طبيعت و با خويشتن را تنظيم مي كند. رضايت از زندگي زناشويي، رضايتمندي زناشويي از نگرش و ارزيابي عمومي فرد نسبت به كليّت زندگي مشترك خود يا برخي از جنبه هاي زندگي همچون كيفيت ارتباط، سازگاري، توانايي حل مسأله، چگونگي گذراندن اوقات فراغت با همسر منشأ مي گيرد. در اين مطالعه سعي پژوهشگر بر اين است تا به بررسي نگرش مذهبي و نقش آن در رضايت زناشويي در مطالعات پيشين بپردازد تا بدين ترتيب ديدگاهي كلي از مسير تحقيقات اين حوزه ارائه گردد.