بررسي مفاهيم مهارتهاي اجتماعي كودكان و نقش آن در رسيدن به اهداف آموزش و پرورش

فاقد عنوان لاتين

امروزه كودكان به فرصت هايي نياز دارند كه بياموزند در مقابل رويدادها چگونه واكنش دهند. براي مثال بدانند چه وقت براي خنديدن، شوخي كردن و يا ابراز همدردي مناسب است. پژوهشهاي انجام شده در دنيا حاكي از آن است كودكاني كه آموزشهاي پيش دبستاني را مي گذرانند نسبت به كودكاني كه اين آموزشها را نديده اند مستقل تر و منظم تر هستند و از ثبات عاطفي بيشتر و اضطراب كمتري برخوردارند. روحيه مشاركت و فعاليتهاي گروهي و اجتماعي در آنان تقويت شده و داراي ارتباطات قوي تر مي باشد. از جمله اين وظايف حائز اهميت رشد قواي جسمي و مراقبت و شناخت جسم خود، ارتباط مناسب با همسالان و مربيان و ساير بزرگسالان، كمك به ديگران و احساس همدردي با سايرين، رعايت نوبت و ساير مهارت هاي اجتماعي است. اجتماعي شدن به معناي همسازي و همنوايي اين فرد با ارزشها، هنجارها و نگرشهاي گروهي و اجتماعي است يا به مفهوم ديگر، اجتماعي شدن فراگردي است كه به واسطة آن، هر فرد، دانش و مهارتهاي اجتماعي لازم براي مشاركت موثر و فعال در زندكي گروهي و اجتماعي را كسب مي كند. از اين رو در تحقيق حاضر، به لحاظ اهميت موضوع به بررسي مفاهيم مهارتهاي اجتماعي كودكان و نقش آن در رسيدن به اهداف آموزش و پرورش پرداخته شده است.