مقايسه روش هاي كنار آمدن با مشكلات در دانش آموزان دختر دوره ي دوم متوسطه رشته هاي علوم انساني و تجربي

فاقد عنوان لاتين

هدف اين پژوهش با هدف مقايسه روش هاي كنار آمدن با مشكلات در دختران دوره ي دوم متوسطه رشته هاي علوم انساني و تجربي اجرا شد. روش: جامعه آماري پژوهش را دختران دوره ي دوم متوسطه رشته هاي علوم انساني و تجربي در ناحيه يك كرمان، تشكيل مي دهند. گروه نمونه به صورت تصادفي ساده تعداد 100 نفر انتخاب شدند. ابزار پژوهش ، پرسشنامه راهبردهاي مقابله اي لازاروس (1988) با 23 سوال و متشكل از 4 خرده مقياس دوريي جويي از مشكلات، درخواست حمايت اجتماعي، مسئوليت پذيري و خويشتن داري است. داده ها با استفاده از آزمون شاپيرو- ويلك در بررسي فرض نرمال بودن توزيع متغيرها و آزمون t مستقل مورد تحليل قرار گرفت. يافته ها: نتايج حاصل از آزمون t نشان داد كنار آمدن با مشكلات با مؤلفه هاي مسئوليت پذيري، خويشتن داري، حمايت اجتماعي و دوري جويي در دانش آموزان دختر رشته هاي علوم انساني و تجربي به صورت معناداري (20105) بيشتر بود. همچنين نتايج بيانگر آن بود روش كنار آمدن با مشكلات بين دانش آموزان دختر رشته علوم انساني با دانش آموزان دختر رشته تجربي در مؤلفه هاي مسئوليت پذيري، دوري جويي، حمايت اجتماعي) تفاوت معنادار بيشتري نسبت به دانش آموزان رشته علوم انساني داشتند و ميانگين (p0/05 < يا p0/01 <) بيشتري را كسب كردند. همچنين بين مؤلفه خويشتن داري، تفاوتي بين دختران رشته علوم تجربي و انساني وجود نداشت. بيشترين تفاوت در مؤلفه دوري جويي و كمترين تفاوت در مؤلفه درخواست حمايت اجتماعي بين اين دو گروه از دختران رشته علوم انساني و تجربي بود. نتيجه گيري: با توجه به يافته هاي اين تحقيق لازم است مدارس با برگزاري دوره هاي آموزش مهارت هاي اجتماعي و مهارت هاي زندگي جهت شناخت رفتار و مديريت هيجانات و به كارگيري فنون حل مسئله در دانش آموزان برگزار شود، همچنين پيشنهاد ميگردد با تدوين كتاب مهارت هاي زندگي در دسته عناوين كتابهاي دوره دوم متوسطه كه به شكل كارگاهي دانش آموزان را براي مقابله با مشكلات آينده آماده سازد.