تاثير بازخورد خود كنترل، آزمونگر كنترل و جفت شده بر يادگيري مهارت پرتاب دارت كودكان بيش فعال/ نقص توجه

No Title

هدف از پژوهش حاضر، مطالعه تاثير بازخورد خودكنترلي، آزمونگر كنترلي و جفت شده بر يادگيري تكليفي پرتابي دارت در كودكان 11-8 ساله مبتلا به اختلالات طيف بيش فعال/نقص توجه شهرستان اهواز بود. نمونه آماري پژوهش شامل 40 كودك بود كه به صورت تصادفي ساده در چهار گروه بازخورد خودكنترلي، آزمونگر كنترلي، جفت شده و كنترل قرار گرفته و به تمرين مهارت پرتاب دارت با دست برتر در 6 جلسه و هر جلسه 2 دسته كوشش 10 تايي در مرحله اكتساب پرداختند. پس از 24 ساعت، آزمودني ها در آزمون يادداري كه شامل 10 كوشش بدون دريافت بازخورد بود شركت كردند سپس در شرايطي متفاوت در مرحله انتقال كه شامل يك دسته 10 كوششي بدون بازخورد بود، شركت نمودند. تجزيه و تحليل داده ها ازطريق آزمون تحليل واريانس با اندازه گيري هاي مكرر نشان داد كه در تمامي مراحل يادگيري گروه بازخورد خودكنترل عملكرد بهتري نسبت به سه گروه ديگر داشته و تفاوت مابين گروه خودكنترلي با گروه هاي ديگر معنادار بود (P<0.05). اين يافته ها تاييد مجددي بر اين نكته مي باشد كه ارائه بازخورد به صورت خودكنترلي حتي در كودكان با اختلالات ژنتيكي در فرايند يادگيري و افزايش انگيزش و اعتماد به نفس در يادگيرنده براي يادگيري سودمند مي باشد.

No abstract