مطالعه مروري: كاربرد نانوسيال سيليكا در بهبود فرايند ازدياد برداشت

فاقد عنوان لاتين

نانوتكنولوژي از جديدترين علوم درحال توسعه است كه حاصل پژوهش‌هاي فراوان در رابطه با جابه‌جايي ذرات در مقياس نانو مي‌باشد. اين علم در زمينه صنعت نفت ازجمله در ازدياد برداشت گام برداشته و مشكلات بسياري را برطرف ساخته است. با استفاده از نانومواد مي‌توان حجم نفتي كه روش‌هاي ديگر ازديادبرداشت مانند تزريقگاز، سيلابزني با آب و... قادر به برداشت آن نيستند را توليد كرد. ازديادبرداشت به كمك نانوذرات از مكانيسم هايي همچون كاهش ويسكوزيته نفت، افزايش ويسكوزيته سيال تزريقي، كاهش كشش بين سطحي و تغيير ترشوندگي جهت ازديادبرداشت بهره مي‌برد. بايد توجه داشت كه هر نانوذره منجر به ازديادبرداشت نمي‌شود و انتخاب مناسب‌ترين نانوذره با درنظر داشتن پارامترهاي گوناگوني همچون؛ دما، شوري، نوع و اندازه نانو و زاويه تماس ميبايست ساختاريافته بررسي گردد. علي رغم تنوع وسيع نانومواد، بيشترين نانوذره اي كه در پژوهش ها به آن اكتفا شده سيليكا است، بنابراين سعي شد تمركز براين نانوذره باشد. در همين رابطه علاوه بر مكانيسم هاي معمول و ادغام روشهاي مختلف ازدياد برداشت (كشش سطحي، ترشوندگي و ويسكوزيته) توسط سيليكا، زمينه هاي كمتر طرح شده از جمله استفاده از سيالات هوشمند و ازدياد برداشت گاز ميعاني نيز مورد توجه اين مطالعه مروري قرارگرفته است.

فاقد چكيده لاتين