تأثير مديريت استعداد بر توانمندي سازي منابع انساني در سازمان مديريت پسماند شهرداري قم

فاقد عنوان لاتين

هدف اصلي اين پژوهش بررسي رابطه تاثير مديريت استعداد بر توانمند سازي منابع انساني در سازمان مديريت پسماند شهرداري قم مي باشد. روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است . جامعه آماري كليه كاركنان سازمان مديريت پسماند شهرداري قم مي باشد كه از طريق روش سرشماري تعداد 80 نفر به عنوان نمونه پژوهش انتخاب شدند. براي گردآوري داده ها از دو پرسشنامه استاندارد مديريت استعداد اوهلي (2007) و توانمندسازي اسپريتزر (1992) استفاده شد. به منظور سنجش روايي از روايي محتوا و سازه و به منظور سنجش پايايي از ضريب آلفاي كرونباخ و ضريب پايايي تركيبي استفاده شد كه ضرايب به دست آمده نشان دهنده روايي و پايايي مناسب ابزار بودند. تجزيه و تحليل داده هاي پژوهش در دو بخش توصيفي و استنباطي با استفاده از نرم‌افزار LISREL-v8.80 انجام گرفت. يافته ها نشان دادند شناسايي و تفكيك كاركنان مستعد بر توانمند سازي منابع انساني (0.42) تأثير دارد؛ جذب و استخدام نيروي مستعد بر توانمند سازي منابع انساني (0.45) تاثير دارد؛ ايجاد و حفظ روابط مثبت بر توانمند سازي منابع انساني (0.57) تاثير دارد؛ بكارگيري استعداد بر توانمند سازي منابع انساني (0.47) تأثير دارد؛ توسعه استعداد بر توانمند سازي منابع انساني (0.32) تأثير دارد. نگهداري استعداد بر توانمند سازي منابع انساني (0.41) تأثير دارد؛ در نهايت مي¬توان گفت بطور كلي مديريت استعداد بر توانمند سازي منابع انساني (0.89) تاثير دارد.

فاقد چكيده لاتين