پيش بيني بهزيستي ذهني دانش آموزان بر اساس حل مسئله اجتماعي و تمايز يافتگي والدين

فاقد عنوان لاتين

هدف پژوهش حاضر پيش بيني بهزيستي ذهني دانش آموزان بر اساس حل مسئله اجتماعي و تمايز يافتگي والدين بود. پژوهش حاضر توصيفي از نوع همبستگي است. در اين پژوهش جامعه آماري كليه دانش آموزان دختر مقطع متوسطه دوم به همراه والدين ناحيه 3 شهر كرمانشاه بودند كه در سال تحصيلي 1397 مشغول به تحصيل بودند. نمونه آماري با استفاده از روش نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي و برحسب جدول مورگان نسبت به حجم جامعه، تعداد 350 نفر از دانش آموزان انتخاب شدند. ابزارهاي مورد استفاده در اين پژوهش پرسشنامه بهزيستي ذهني، حل مسئله اجتماعي و تمايز يافتگي مي باشد. نتايج بااستفاده از روش هاي آماري ضريب همبستگي پيرسون و رگرسيون چند گانه نشان دادند كه بين حل مسئله اجتماعي والدين با بهزيستي ذهني دانش آموزان رابطه مثبت معني داري مشاهده مي شود. بين تمايز يافتگي والدين با بهزيستي ذهني دانش آموزان رابطه مثبت و معني داري وجود دارد. متغيرهاي سلامت اجتماعي، حل مسئله اجتماعي و تمايز يافتگي والدين به ترتيب پيش بيني كننده بهزيستي ذهني دانش آموزان مي باشند.