مراحل تحول معنوي و درك مفهوم خدا در كودكان و نوجوانان 7 تا 31 ساله

فاقد عنوان لاتين

خدا به عنوان يك مفهوم، مي تواند تحول و شكل گيري دين داري شخصي افراد را تعيين كند. يكي از شرايط اساسي موفقيت در آموزش مفهوم خدا به كودكان، آشنايي با مراحل تحول معنوي كودك است. هدف پژوهش حاضر بررسي ارتباط تحول شناختي، سن، جنس و وضعيت اقتصادي و اجتماعي كودكان و نوجوانان با برداشت از مفهوم خدا و يافتن مراحل تحول معنوي در آنها است. پژوهش از نوع پس رويدادي و روش نمونه گيري از نوع بلوكي تصادفي و حجم نمونه 160 نفر از كودكان و نوجوانان منطقه شمال و جنوب تهران كه در مدارس ابتدايي و راهنمايي (80 نفر دختر و 80 نفر پسر) حضور داشتند. در اين پژوهش از روش باليني پياژه (مصاحبه) و آزمون برداشت از مفهوم خدا لارسن (1965) و آزمون نگهداري ذهني مقدار و وزن استفاده شده است. يافته هاي پژوهش شامل دو قسمت يافته هاي كمي و كيفي بوده كه در يافته هاي كمي تحول شناختي، سن و جنس آزمودنيها با برداشت از مفهوم خدا رابطه مثبت و مستقيمي داشت وليكن شرايط اقتصادي و اجتماعي در آن مؤثر نبود. در بعد يافته هاي كيفي، آزمودنيها مفهوم خدا را با متغيرهاي تحول شناختي درك مي كنند، آموزش و نگرش والدين در برداشت از مفهوم خدا مؤثر است و يافته مختص اين پژوهش آن بود كه كودكان در راه شناخت خداوند از چهار مرحله عبور مي نمايد: مرحله عيني (7 الي 8 سالگي)، مرحله بين بيني (9 الي 10 سالگي)، مرحله واقع نگري ( 11 الى 12 سالگي )، و مرحله انتزاعي (13 سالگي به بالا). بحث: يافته هاي اين پژوهش مي تواند در بررسي و بازبيني آموزش مفهوم خدا به كودكان مفيد واقع شود و ما را در درك بهتر فضاي شناختي كودكان ياري دهد. افراد آگاه به مسائل شناختي كودكان و تحول معنوي آنها نه تنها براي برداشت هاي انسانگرايانه كودكان از خداوند، دچار نگراني و واكنش منفي نمي شوند، بلكه مي كوشند با بهره گيري از اين تصورات، پلي براي رسيدن به اهداف آموزشي و تربيتي خود بسازند و كودك را در غني سازي افكار خداشناسي اش ياري دهند.