بررسي اثر مثبت انديشي در سه ماهه آخر بارداري بر تاب آوري بعد از زايمان مادران ( مطالعه موردي شهرستان چالوس)

فاقد عنوان لاتين

پژوهش حاضر با هدف تعيين اثربخشي مثبت انديشي در سه ماهه آخر بارداري بر تاب آوري بعد از زايمان مادران اجرا گرديد. اين پژوهش از نوع نيمه تجربي (نيمه آزمايشي) و كاربردي است كه با طرح پژوهشي پيش آزمون- پس آزمون با گروه كنترل بوده و جامعه آماري پژوهش شامل كليه زنان باردار شهرستان چالوس كه به مراكز بهداشتي و درماني شهرستان چالوس در سال 1397 مراجعه كرده اند. كه از تعداد 200 نفر زنان باردار به روش نمونه گيري تصادفي ساده تعداد 150 نفر به عنوان حجم نمونه انتخاب شدند. و اين 150 نفر زنان باردار به پرسشنامه تاب آوري پاسخ دادند . تعدا د 93 نفر نمره تاب آوري آنها يك انحراف استاندارد پايين تر از ميانگين بود.كه 30 نفر به صورت تصادفي انتخاب و در دو گروه آزمايش و كنترل جايگزين شدند (هر گروه 85 نفر) آنگاه گروه آزمايش طي 8 جلسه 90 دقيقه اي هفته اي دوبار تحت آموزش مثبت انديشي قرارگرفته اند. ابزار مورد استفاده در اين پژوهش عبارت بودند از : بسته آموزشي مثبت انديشي بود. تجزيه و تحليل داده ها با استفاده از آزمون آماري تحليل كوواريانس چندمتغيره به كمك نرم افزار spss انجام گرديد. نتايج نشان داد كه بين ميزان تاب آوري در دو گروه آزمايش و كنترل تفاوت وجود دارد p <0/01 يافته ها نشان داد كه آموزش مثبت انديشي افزايش تاب آوري سه ماهه آخر بارداري زنان باردار شهرستان چالوس كه به مراكز بهداشتي و درماني شهرستان چالوس مراجعه كردند، تاثير دارد

فاقد چكيده لاتين