بررسي تاريخچه و پراكندگي شعاير اسلامي در نماي خارجي منازل مسكوني شهر تازه آباد ثلاث باباجاني از آذر ماه 1381شمسي تا 21 آبانماه 1396( زلزله 7.3 ريشتري ازگله)

No Title

شهر تازه آباد مركز شهرستان ثلاث باباجاني در دشت حر(وڕ/ اور) واقع شده است. اين دشت در طول تاريخ مناسب ترين مسير جهت ايجاد ارتباط بين مناطق خاورميانه با سرزمين هاي آسياي ميانه، هند و چين بوده است. بنابراين تاريخي بسيار پرفرازونشيب دارد. يكي از جالب ترين مقاطع تاريخي دشت حر(وڕ/ اور) تاريخچه يك قرن گذشته آن مي باشد چراكه پس از چندبار دست به دست شدن ميان جاف هاي سني مذهب و گوران ها و قلخاني هاي يارساني مذهب سرانجام با خريد آن در سال 1299شمسي توسط باباجاني ها و با پشت سرگذاشتن تاريخچه اي پرتنش با بناي شهري نو در داخل و اطراف قلعه سليمان خان گوران توسط آنان هويتي اسلامي پيدا كرد. با وجود چالش هاي متعدد، باتوجه به پتانسيل هاي متعدد و متنوع و كم نظير تازه آباد از قبيل قابليت هاي ارتباطي و طبيعت متنوع در حال تبديل شدن به شهري توسعه يافته مي باشد؛ در صورتي كه جاده سنتي تازه آباد به كرمانشاه از طريق دارمازله و دشت ليل و كوزران احداث شود تازه آباد به مانند موقعيت تاريخي و باستاني آن مي تواند به تقطه اي مهم در ترانزيت بين الملل تبديل گردد. با بررسي نماي خارجي منازل مسكوني اين شهر الگويي قابل تعريف از نحوه پراكندگي شعائر اسلامي به دست آمد. تاثيرگذارترين فاكتورهاي تعيين كننده پراكندگي اين شعائر مناطق حاشيه اي شهر و نيز مساجد هستند. شهرك هنجيربوس و شهرك ابراهيم آباد را مي توان مذهبي ترين مناطق شهر از منظر تراكم شعائر اسلامي در نماي منازل مسكوني آنان دانست. سپس مساجد شهر بيشترين تاثير را در ايجاد شعائر مزبور داشته اند به طوري كه هرچقدر به حوزه مساجد نزديك تر مي شويم تراكم شعائر مذكور بيشتر مي شود.

No abstract