تحريم صنايع هوايى جمهوري اسلامي ايران توسط ايالات متحده آمريكا و امنيت هوانوردى 2016-2008

فاقد عنوان لاتين

پژوهش حاضر از نوع نظري است و با هدف مطالعه تحريم صنايع هوايى (هوانوردى) و امنيت هوانوردى از منظر كنوانسيون هاى بين المللى هوايى به روش توصيفي – تبييني انجام گرفته است گردآوري اطلاعات به روش كتابخانه اي است. امروزه تحريم هاي بين المللي به عنوان ابزاري در جهت اعمال فشار بر كشورها از سوي جامعه جهاني و قدرتهاي بزرگ مطرح مي شود كه اين فشارها با هدف تغيير و تعديل سياست و منش كشورهاي هدف صورت مي گيرد ولي هميشه موفق نبوده و در بسياري از مواقع فشار اصلي تحريم ها قواعد حقوق بشر دوستانه و حقوق بشر را تحت الشعاع قرار داده و باعث افزايش رنج و درد مردم اين كشورها مي شود. همچنين با توجه به روح معاهدات بين‌المللي و اسناد سازمان‌هاي تخصصي درمورد حمل‌ونقل هوايي همانند اسناد و قوانين مربوط به ايكائو، نبايد هيچ محدوديتي در رابطه با حمل‌ونقل هوايي غيرنظامي ديگر كشورها ايجاد كرد. در حالي كه آمريكا با اعمال تحريم هواپيمايي و ممنوعيت فروش قطعات هواپيماهاي غيرنظامي آشكارا اين قوانين را نقض كرده است. با بررسي حقوقي مفاد قانون تحريم به اين نتيجه رسيده ايم كه تحريم هاي هوايي عليه كشورمان با روح و متن كنوانسيون هواپيمايي كشوري مطابق نمي باشد. بنابراين از ايكائو به عنوان سازمان تخصصي سازمان ملل انتظار مي رود كه فشارهاي عمومي بين المللي را بر ايالات متحد به عنوان عضوي از كنوانسيون در خصوص حذف تحريم ها اعمال نمايد. تحريم صنايع هوايي يكي از انواع تحريم هاست كه ظاهرا در قالب حفظ صلح و امنيت بين المللي اعمال مي شود ولي با به خطر انداختن جان تعداد زيادي از انسانهاي بي گناه، عدالت، صلح و حقوق بشر را، كه هدف اصلي تمام كنوانسيونهاي بين المللي است، زير سوال مي برد و نشانه ي بارز نقض حقوق بشر در جهان متمدن امروز است.

فاقد چكيده لاتين