تأثير روش‌هاي مختلف خشك‌كردن بر سينتيك خشك شدن، مدلسازي رياضي، كميت و كيفيت اسانس آويشن

فرايند خشك كردن نقش مهمي در كميت و كيفيت اسانس به دست آمده از گياه دارد. گياهان دارويي اسانس دار اگر بلافاصله خشك نشوند و يا اسانس آن ها استخراج نشود مواد موثره و تركيبات فرارشان را از دست مي دهند. هدف از اين پژوهش طراحي و ساخت خشك كن هيبريدي براي گياهان دارويي و مقايسه آن با دو روش مختلف خشك كردن آويشن (خشك كردن سنتي و خشك كردن در آون) مي باشد. در اين پژوهش اثر روش هاي مختلف خشك كردن (خشك كردن هيبريدي، آون و روش سنتي) بر ميزان اسانس و نوع و درصد اجزاي تشكيل دهنده آويشن، مورد بررسي قرار گرفت. سپس اسانس از تمامي اندام هاي آويشن در سه تكرار به وسيله روش تقطير با آب استخراج و اجزاي شيميايي به وسيله دستگاه هايGC و GC/MSمورد تجزيه و شناسايي قرار گرفت. نتايج مدلسازي رياضي نشان داد كه مدل ميدلي ميتواند با دقت بالايي منحني هاي خشك كردن آويشن را برازش نمايد. بالاترين مقدار اسانس استخراج شده به روش تقطير با آب برابر 2.4٪ (v/w) توسط خشك كن هيبريدي بدست آمد. خشك كن هيبريدي 24 نوع تركيبات فرار آويشن را حفظ مي كند در حالي كه اين مقادير به ترتيب 10 و 6 براي روش هاي آون و سايه بود. اجزاي اصلي اسانس در روش هاي مختلف خشك كردن؛ آلفا و بتا پينن، كاريوفيلن، اكسيد كاريوفيلن، كاروتول، تيمول، متيل اتر تيمول، ترپينن4اُل، گاماترپينن، پسيمن بود. به طور كلي روش خشك كردن هيبريدي به عنوان بهترين روش براي فرآوري پس از برداشت آويشن پيشنهاد مي شود.