ارائه مدل پيش بيني سود و زيان در بانك توسعه تعاون

موضوع و هدف مقاله: در پژوهش حاضر به مدلسازي و پيش‌بيني سود و زيان در بانك توسعه تعاون به صورت تجربي پرداخته شده است. روش پژوهش: جامعه آماري پژوهش شامل شعب بانك توسعه تعاون ‎در شهر تهران است كه اطلاعات مربوط به آنها طي سال‌هاي 1389 تا 1398 جمع آوري و مبناي تجزيه و تحليل قرار گرفته است. اين پژوهش با استفاده از روش علّيمعلولي، گردآوري اطلاعات در بخش ادبيات نظري مبتني بر مطالعات كتابخانه‎اي و آزمون فرضيه‎ها مبتني بر اسنادكاوي صورت‎هاي مالي است. تكنيك آماري مورد استفاده در اين پژوهش روش رگرسيون داده‌هاي تركيبي، تحليل عاملي اكتشافي و شبكه هاي بيزين است. يافته‌هاي پژوهش: نتايج حاصل از تجزيه و تحليل داده‌ها نشان داده است كه پيش‌بيني سود و زيان بانك توسعه تعاون بر پايه عوامل مكنون شناسايي شده از نسبت‌هاي مالي امكان پذير است و اين عوامل مي توانند بيش از 90 درصد از تغييرات موجود در نسبت‌هاي مالي را تبيين نمايند. نتيجه‌‌گيري، اصالت و افزوده آن به دانش: مي توان انتظار داشت كه سود و زيان بانك را بتوان از طريق نسبت‌هاي مالي 12 گانه نهايي اين پژوهش و عوامل مكنون 5 گانه ساخته شده از آنها پيش‌بيني كرد. همچنين نتايج مدل مي تواند در راستاي شناسايي تركيب بهينه از نسبت‌هاي مالي جهت حصول سود مشخصي نيز بكار گرفته شود كه البته اين كاربرد مدل نيازمند استفاده از الگوريتم هاي بهينه سازي است.