شناسايي ساختارهاي ژئومورفولوژيك مناطق جنگلي با استفاده از تصاوير راداري و آناليز بازشدگي

شناسايي ساختارهاي ژئومورفولوژيك و تغييرات سطح زمين در مناطق جنگلي به دليل پوشش گياهي و محدوديت ديد سطح زمين به‌سادگي و با استفاده از روش‌هاي معمول پردازش تصاوير ماهواره‌اي و عمليات صحرايي امكان‌پذير نيست. داده‌هاي راداري به دليل ارائه اطلاعات دقيق و جزئي از سطح بدون پوشش زمين براي بررسي ويژگي‌هاي توپوگرافي و زمين‌شناختي بسيار مفيدند. هدف پژوهش حاضر، استفاده از تصاوير راداري ALOS/PALSAR براي تهيه مدل ارتفاع رقومي و كاربرد اين مدل در بررسي مورفوتكتونيكي مناطق جنگلي شمال كشور است. نخست با اعمال روش تداخل‌سنجي راداري روي يك جفت تصوير ALOS/PALSAR، مدل ارتفاع رقومي 12متري از منطقه مطالعه‌شده تهيه شد؛ سپس از تكنيك‌هاي جديد نمايش سطح زمين شامل روش تحليل بازشدگي و تهيه نقشه تصاوير قرمز برجسته و اعمال اين تكنيك‌ها روي مدل ارتفاع رقومي يادشده براي تحليل‌هاي مورفوتكتونيكي منطقه استفاده شد. زواياي زنيتي و نادير به‌دست‌آمده از اعمال روش بازشدگي روي مدل ارتفاع رقومي بين 12 درجه تا 84 درجه تغيير مي‌كند؛ علاوه بر اين ارزش I براي محدوده مطالعه‌شده بين 27 درجه تا 56 درجه به دست آمد. مناسب‌ترين جهت آزيموت و زاويه ميل براي نورپردازي به ترتيب 315 و 45 درجه تعيين شد؛ بنابراين با بررسي انجام‌شده روي نقشه تصاوير قرمز برجسته در محدوده مطالعه‌شده، 3 محدوده لغزشي شناسايي شد؛ همچنين شواهدي بر جابه‌جايي‌هاي رخ‌داده در سطح زمين ناشي از عملكرد گسل البرز شمالي تشخيص داده شد. مطالعات ميداني انجام‌شده در منطقه، نتايج حاصل از روش به كار گرفته در اين پژوهش را تأييد مي‌كند. با توجه به نتايج به‌دست‌آمده در محدوده جنگلي مطالعه‌شده، قابليت كاربرد روش‌هاي جديد نمايش سطح زمين در تحليل‌هاي مورفوتكتونيكي مناطق جنگلي به‌خوبي مشخص مي‌شود.