تدوين ابزار سنجش ميزان انطباق محيط سكونت شهري با نياز شهروندان به فعاليت فيزيكي و كاربست آن در محله حجاب مشهد

فاقد عنوان لاتين

رشد شهرنشيني طي دهه‌‌هاي اخير، موجب افزايش نابرابري‌‌هاي بهداشتي، اجتماعي و اقتصادي در مقياس وسيع بين ساكنان بسياري از شهرها شده است، از ميان مهم‌‌ترين پيامدهاي آن، مي‌‌توان به كم‌‌تحركي شهروندان در سراسر دنيا و ايران اشاره نمود. عدم فعاليت فيزيكي، به عنوان يكي از مسايل مهم سلامت عمومي، با محيط سكونت و فعاليت‌‌هاي روزانه شهروندان در ارتباط است، و از آنجا كه معيارهاي مشخص و قطعي براي اندازه‌‌‌‌گيري آن در محيط شهري وجود ندارد، لذا جهت سنجش نحوه تاثيرگذاري فعاليت فيزيكي بر كيفيت محيط سكونت شهري، تدوين معيارهايي ضروري به نظر مي‌‌رسد. بدين منظور معيارهاي بدست آمده از مطالعات نگارندگان، در قالب چارچوب نظري، ابزار سنجش را مشخص نمود. بر اين اساس، هدف پژوهش حاضر نخست، تدوين ابزار سنجش كيفيت محيط سكونت شهري با تاكيد بر فرصت‌‌هاي فعاليت فيزيكي و سپس بررسي معيارهاي حاصل در محدوده مطالعاتي (محله حجاب مشهد) مي‌‌باشد. پژوهش حاضر توصيفي - تحليلي است، لذا گردآوري مباني نظري با استفاده از مطالعات كتابخانه‌‌اي صورت گرفته و در ادامه از طريق تدوين پرسشنامه، ابزار بدست آمده در محله حجاب مورد ارزيابي قرار گرفت و داده‌‌هاي حاصل با استفاده از نرم افزار spss تجزيه و تحليل آماري شد. با توجه به نتايج، تحليل عاملي تاييد مي‌‌كند كه اولا، موضوع فعاليت فيزيكي شهروندان از چهار متغير عملكردي، دسترسي، اجتماعي و زيبايي‌‌شناختي تاثير مي‌‌پذيرد. ثانيا با توجه به نتايج تحليل و اندازه تاثير هر كدام از متغيرها بر متغير فعاليت فيزيكي مي‌‌توان نتيجه گرفت كه عامل عملكردي بيشترين تاثير را بر كيفيت محيط سكونت شهري با تاكيد بر فرصت‌‌هاي فعاليت فيزيكي شهروندان دارد. عامل دسترسي، عامل اجتماعي و عامل زيبايي‌‌شناختي به ترتيب به عنوان ديگر معيارهاي موثر بر ميزان فعاليت فيزيكي شهروندان مي‌‌باشند.

اقد چكيده لاتين