پايش عناصر محيطي موثر بر سلامت و توسعه شهري با استفاده از مدل HDI مطالعه موردي كلانشهر اهواز

فاقد عنوان لاتين

امروزه نيمي از جمعيت كره زمين در مراكز شهري زندگي مي‌‌كنند و اين روند رشد شتابان شهرنشيني چالش‌‌هاي كالبدي، اجتماعي و زيست‌‌محيطي را به دنبال داشته و منجر به افت زيست‌‌پذيري شده است. شهر زيست‌‌پذير به عنوان اتصال بين گذشته و آينده مطرح است؛ شهر زيست‌‌پذير، شهري است كه عليه هرگونه هدر دادن منابع طبيعي و آنچه كه بايد به صورت دست نخورده براي آيندگان نگاه‌‌داري شود، مبارزه مي‌‌كند. بنابراين شهر زيست‌‌پذير شهر پايدار نيز هست. كه مي‌‌توان بيان نمود زيست‌‌پذيري به سيستم شهري سالم، امن، با دسترسي مناسب خدمات شهري اطلاق مي‌‌شود؛ كه كيفيت بالاي زندگي و محيطي جذاب براي شهروندان به ارمغان مي‌‌آورد و اصول اساسي را در خود دارد. بر اين اساس پژوهش حاضر با رويكرد توسعه‌‌اي – كاربردي به بررسي موضوع در كلانشهر اهواز پرداخته است. كه در اين راستا روشناسي تحقيق تركيبي ار روش‌‌هاي توصيفي/ تحليلي و ميداني مي‌‌باشد. لازم به ذكر است جهت تجزيه و تحليل يافته‌‌ها از برنامه‌‌هاي آماري و مدل HDI با رويكرد آمار فضايي استفاده گرديده است. كه بر اساس نتايج تحقيق ميانگين توسعه كالبدي – اجتماعي در كلانشهر اهواز برابر 0/766 درصد بوده است از اين ميزان HDI مناطق دو، سه و چهار كمتر از ميانگين و HDI ديگر مناطق بيشتر از ميانگين مي‌‌باشد. همچنين بر اساس رويكرد آمار فضايي زيست‌‌پذيري شهر ايلام الگوي شرقي – غربي را دارا مي‌‌باشد.

فاقد چكيده لاتين