بررسي تنش خشكي و كمبود آبياري بر ميزان بهره‌وري مصرف آب و عوامل مورفوفيزيولوژيك دو رقم چمن فستوكا

فضاهاي سبز از لحاظ زيست محيطي به عنوان شريان هاي حياتي شهرها محسوب مي شوند و با توجه به رشد روز افزون شهرنشيني، ايجاد فضاي سبز به عنوان مهم ترين تعديل كننده زيست محيطي شهرها ضروري مي باشد. از آنجايي كه در چند دهه اخير كمبود منابع آب يكي از مشكلات پيش روي گسترش فضاي سبز به ويژه چمن كاري بوده است، لذا استفاده از روش هاي مديريتي از جمله كم آبياري از اهميت زيادي برخوردار است. هدف از اين پژوهش بررسي برهمكنش تنش آبي (تامين 100%، 75% و50% نياز آبي) بر بهره وري مصرف آب و عوامل مورفوفيزيولوژيك دو رقم چمن فستوكا TALLADEGA) و ASTERIX) مي باشد. بيشترين بهره‌وري آب در آبياري كامل (%100 نيار آبي) در رقمAsterix  بود. عوامل مورفوفيزيولوژيك در 75% آبياري كامل بيشترين مقدار را داشت. تنش متعادل خشكي باعث بسته شدن جزئي روزنه‌ها شد و در نتيجه بهره وري آب افزايش يافت، اما تنش شديد باعث بسته شدن كامل روزنه ها شد. و بهره وري مصرف آب به علت پايين آمدن فتوسنتز و رشد كاهش يافت. خشكي باعث سوختگي برگ هاي چمن شد و همچنين اثر منفي بر ميزان رشد شاخساره و تراكم چمن داشت. از آنجايي كه تراكم و يكنواختي چمن يكي از معيارهاي ارزيابي كيفيت ظاهري چمن است، بنابراين خشكي، كيفيت چمن را كاهش مي دهد. نتايج حاصل از اين تحقيق نشان داد كه كم آبياري مي‌تواند بدون اينكه باعث كاهش كيفيت سبز فرش گردد، موجب افزايش كارايي مصرف آب شود. با مصرف آب كمتر (تا نصف آبياري كامل) كيفيت ظاهري چمن به خوبي حفظ خواهد شد.