بررسي و انتخاب شاخص هاي ارزيابي مديريت پايدار آب در حوضه‌ هاي آبريز

آب يكي از مهم ترين محور هاي توسعه و زير بناي رفاه اقتصادي و اجتماعي هر كشوري مي ‌باشد و ارزيابي مديريت آب، بخشي ضروري از فرايند پياده ‌سازي و اجراي برنامه ‌ها و پروژه‌ ها محسوب مي‌ شود. شاخص ‌هاي ارزيابي ابزاري قوي براي تصميم گيران و مديران آب در سطح حوضه‌ هاي آبريز، به منظور فهم نقاط ضعف و قوت تصميمات بوده و هم چنين سبب اتخاذ سياست ‌هاي مناسب براي بهبود مديريت منابع مي ‌باشند. هدف پژوهش حاضر بررسي و انتخاب شاخص ‌هايي منطبق بر مؤلفه ‌هاي پايداري (شامل اقتصادي،اجتماعي، محيط زيستيو نهادي) در ارزيابي مديريت آب در مقياس حوضه آبريز مي‌باشد. روش پژوهش بر مبناي توصيفي پيمايشي و با ابزار مصاحبه و پرسش نامه بوده است. پس از بررسي و استخراج شاخص ‌هاي اوليه، شاخص هاي پايداري نهايي از طريق پرسش نامه هاي دلفي جمع آوري و با استفاده از روش دلفي فازي مورد تجزيه و تحليل قرار گرفتند. الگوي ارايه شده متشكل از 200 شاخص مديريت آب بر مبناي تعريف چهار مؤلفه پايداري در مقياس حوضه آبريز مي ‌باشد. نتايج نشان داد كه از 200 شاخص بررسي شده، در مرحله نهايي، تنها 66 شاخص با در نظر گرفتن مؤلفه هاي پايداري انتخاب شدند. بر مبناي نتايج به دست آمده از طبقه بندي مؤلفه هاي پايداري، 30 شاخص مطابق با حداقل سه مؤلفه پايداري (سه يا چهار بعدي)، 30 شاخص دو بعدي (مطابق با دو مؤلفه) و شش شاخص يك بعدي (تنها مطابق با يك مؤلفه) به دست آمده ‌اند. شاخص ‌هاي به دست آمده مي ‌توانند به عنوان مبنايي در ارزيابي برنامه ‌هاي مديريت آب در حوضه ‌هاي آبريز كشور مورد استفاده قرار گيرند.