جلوه هاي ميني ماليستي حكايت هاي تذكره الاوليا عطار

كمينه گرايي در ادبيّات جهان جنبش نوپديدي است كه با سرعت و شتاب قابل توجه، هواداران بسياري يافته است. بارزترين ويژگي اين ژانر ادبي، تأكيد بر فشردگي و ايجاز در عين سادگي است. در ادبيات سنتي ايران، طرز بيان مبتني بر اطناب يا ماكسي ماليسم رواج فراوان دارد، اما در كنار آن آثار ادبي ما مشحون از حكايت ها، داستان هاي كوتاه و داستانك ها است و بسياري از نويسندگان و شاعران، اندرزها و تجربيات ارزندة خود را در حجم فشرده و در شكل هاي مختلفي چون كلمات قصار، ضرب المثل، لطيفه و حكايت هاي كوتاه اخلاقي و عرفاني در لابه لاي متون فارسي ماندگار ساخته اند. پژوهش حاضر با توجه به اهميت جريان ميني ماليسم، ضمن ذكر مهم ترين ويژگي ها و علل پيدايش آن، سعي دارد به شباهت هاي جنبش ميني ماليستي با ادب موجز سنتي فارسي بپردازد و چون فرم و ساختار بسياري از حكايت ها و جملات كوتاه تذكره الاولياي عطار با ويژگي هاي جريان ميني ماليستي مدرن منطبق است، حكايت ها و داستانك هاي اين اثر را از منظر ميني ماليسم واكاوي نمايد.

no abstract