اثربخشي روش بازي هاي آموزشي بر بهبود حافظه فعال، ميزان توجه و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان ابتدايي

فاقد عنوان لاتين

هدف از پژوهش حاضر بررسي اثربخشي روش بازيهاي آموزشي بر بهبود حافظه فعال، ميزان توجه و پيشرفت تحصيلي دانش آموزان ابتدايي بود. روش پژوهش نيمه آزمايشي با طرح پيش آزمون، پس آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري شامل كليه دانش آموزان ابتدايي شهر باغبهادران در سال تحصيلي 98-1397 بود. پس از نمونه گيري خوشه اي چند مرحله اي، تعداد 50 دانش آموز ابتدايي انتخاب شده و بصورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل قرار گرفتند. گروه آزمايش مداخله روش بازيهاي آموزشي را دريافت كرد؛ گروه كنترل هيچگونه مداخله اي دريافت نكرد. ابزار پژوهش شامل آزمون عملكرد پيوسته روسولد و مجموعه آزمون حافظه فعال كودكان پيگرينگ و گدر كل بود. مداخلات طي 8 جلسه 90 دقيقه اي در مورد گروه آزمايش اجرا شد و داده ها با استفاده از تحليل كواريانس چند متغيره تحليل شد. فرضيه ها در سطح (0/05>P) تأييد شد. يافته ها حاكي از اثرگذاري مداخله روش بازيهاي آموزشي (ضريب آتا براي حافظه فعال، 344/ 0، ميزان توجه 398/ و پيشرفت تحصيلي، 0/357) بر بهبود حافظه فعال، ميزان توجه و پيشرفت تحصيلي بود؛ لذا مي توان از اين مداخله به عنوان مداخله مؤثر براي بهبود حافظه فعال، ميزان توجه و پيشرفت تحصيلي استفاده كرد.