ويژگي هاي داستان داستان هاي شاهنامه فردوسي و پيام دهي اخلاق ( فلسفه دان بسيارگو )

قديمي ترين داستان ‌هاي پيدا شده در دنيا، داستان‌ هاي اساطيري است كه مادر داستان ‌هاي حماسي و سپس تاريخي مي شود. تمايز داستان ‌هاي شاهنامه با ديگر داستان‌هاي ادبي از وجوه امتياز اين اثر است. داستان رفتن كيكاووس به مازندران، هوشنگ و پيدايش آتش، چگونگي گرفتن رخش و رام كردنش به دست رستم، داستان بيژن و منيژه، زال و رودابه، داستان رستم و اسفنديار و داستان رستم و سهراب جذاب مي باشند. شاهنامه از نظر محتوا و نظام داستاني، رويدادها، كنش‌ها و واكنش ‌ها، گره زني و گره گشايي‌ ها، تأكيد دارد. در بخش اساطيري شاهنامه فردوسي ارزش ها و مفاهيم اخلاقي و خردپسند و صفات و مفاهيم ضداخلاقي و ناپسند در قالب موجوداتي اهورايي و اهريمني ظاهر شده اند كه در داستان ها نمود دارند. در وراي بداخلاقي هاي ظاهري، ديو آز، زشت ترين دشمن آدمي است كه در كنار ديوهايي چون خشم و بدانديشي قرار دارد. تنوع و گستردگي قصه هاي شاهنامه بيانگر تنوع فرهنگي ايران باستان است نتيجه داستان هاي شاهنامه آرزوهاي ايرانيان براي پاسداشت از حريم خاك خود، نابودي دشمناني چون افراسياب، رهايي بردگان از چنگال ضحاك، به سلامت رستن بي‌گناهاني چون سياوش از آتش هوسرانان است. واژه هايي چون خرد، دانش، داد، راستي، آزرم و يا چون آز، كژي، كاستي، ننگ، تباهي پر بسامد مي باشند كه هر يك بار مفهومي خاص را دربردارند. فردوسي وقتي درباره توحيد و يگانگي حرف مي زند به زبان فلسفه حرف مي زند. هرگز تسليم نااميدي نشدن، اگر همه درها هم بسته شده باشد، پند و اندرزي شريف است كه در بيان فلسفي هر داستان نهفته است، كه در ابتدا يا فرجام جاي دارد. فردوسي به آفرينش خلقت اشاره مي‌كند و سرچشمه همه خلقت و كائنات را پروردگار مي‌داند، از اين رو، پهلوانان او هم رنگ و بوي توحيدي دارند.

فاقد چكيده فارسي