اثربخشي آموزش مبتني بر تعهد و پذيرش بر خود تمايز يافتگي و سلامت اجتماعي در زنان سرپرست خانوار

پژوهش حاضر با هدف تاثير اثربخشي آموزش مبتني بر تعهد و پذيرش بر خودتمايزيافتگي و سلامت اجتماعي در ميان زنان سرپرست خانوار شهر شيراز به شيوه آزمايشي انجام شد. جامعه آماري پژوهش حاضر، كليه زنان سرپرست خانوار تحت پوشش سازمان بهزيستي كميته امداد امام خميني(ره) شهر شيراز بودند. تعداد نمونه 30 نفر كه به صورت تصادفي در دو گروه آزمايش و كنترل (هر گروه 15 نفر) قرار گرفتند. ابزار گردآوري داده ها، پرسشنامه تمايز يافتگي خود اسكورن و دندي و پرسشنامه سلامت اجتماعي كييز بود كه روايي و پايايي آنها در پژوهش هاي مختلف مورد تاييد واقع شده است. جهت تجزيه و تحليل داده ها از تحليل كواريانس چندمتغيره استفاده شد. نتايج پژوهش حاكي از آن است كه آموزش مبتني بر تعهد و پذيرش بر افزايش واكنش هيجاني، بريدگي عاطفي و آميختگي با ديگران تاثير مثبت داشت. اما اين آموزش بر موقعيت من تاثير معنادار نداشته است. همچنين آموزش مبتني بر تعهد و پذيرش بر سلامت اجتماعي زنان سرپرست خانوار تاثير مثبت و معنادار داشت.