بررسي رابطه بين راهبردهاي نيروي كار احساسي و رفتارهاي غيروظيفه اي كاركنان

تأثير كار احساسي كه به‌طور عمده در رابطه با رفتار وظيفه‌اي و رسمي كاركنان درگير در بخش خدمات مورد بررسي قرار گرفته است، مي‌تواند در رفتارهاي غير وظيفه‌اي اعضاي سازمان نيز گسترش يابد. اين پژوهش با هدف بررسي تأثير نيروي كار احساسي بر رفتارهاي غير وظيفه‌اي كاركنان كه شامل رفتار شهروندي سازماني و رفتار انحرافي كاري است، انجام شده است.روش پژوهش توصيفي از نوع همبستگي است. جامعه آماري پژوهش حاضر را كاركنان نيروي انتظامي يكي از مراكز فرماندهي در شهر اراك تشكيل مي‌دهد. با توجه به محدود بودن حجم جامعه، نمونه‌گيري انجام نشد و تمامي افراد به‌عنوان نمونه انتخاب شدند. ابزار جمع‌آوري داده‌ها سه پرسشنامه استاندارد نيروي كار احساسي ديفندورف و همكاران (2005) و رفتار شهروندي سازماني لي و آلن (2002) و رفتار انحرافي كاري رابينسون و بنت (2000) بود. به‌منظور سنجش روايي از روايي صوري و به‌منظور سنجش پايايي از روش آلفاي كرونباخ استفاده شد. اطلاعات به‌دست‌آمده با استفاده از نرم‌افزار SPSS و آزمون ضريب همبستگي تجزيه‌وتحليل شد. نتايج پژوهش نشان داد كه بين راهبرد بازيگري عميق با رفتار انحرافي سازماني رابطه منفي و بين راهبرد بازيگري عميق با رفتار شهروندي فردي رابطه مثبت وجود دارد.