مطالعه تجربي چگالش قطره اي بر روي سطوح آب‌گريز شده با استفاده از فرايند الكترونشست تك مرحله اي

چگالش قطر هاي بر روي سطوح آبگريز و ابرآبگريز اتفاق مي افتد. ميزان انتقال حرارت چگالش قطر هاي وابستگي بسيار زيادي به نحوه ي آماد ه سازي سطح آبگريز دارد. دو مشخصه ي اصلي سطوح آبگريز وجود ميكرونانوساختارها وانرژي سطحي پائين آنها است. در اين مقاله از روش الكترونشست تك مرحله اي براي ايجاد ميكرونانو ساختارها بر روي نمونه ي مسي و پوشش تك لايه ي خودچينش يافته ي ۱اكتادكان تيول به عنوان كاهنده ي انرژي سطحي به منظور استفاده در فرآيند چگالش قطرهاي استفاده شده است. بدين منظور اثر پارامترهاي مختلف نظير شد تجريان سلول الكتروشيميايي و زمان فرآيند الكترونشست بر ميزان انتقال حرارت چگالش قطرهاي در يك دستگاه چگالش كه براي اين كار توسعه دادهشده، مورد بررسي قرار گرفتند. سطح نمونه ها با عكس ميكروسكوپ الكتروني و آناليز پراش اشعه ايكس تحليل شدند. نتايج نشان مي دهد كه ميكرونانوساختارهايي از جنس مس ضمن فرآيند الكترونشست بر روي سطح به وجود آمده است. از نتايج مشخص شد كه زمان و شدت جريان تأثير مثبتي بر روي انتقال حرارت چگالش قطرهاي دارند. به طوري كه سطوح تهيه شده با زمان هاي پائين الكترونشست ) ۱۵ و ۴۵ ثانيه( انتقال حرارت چگالش قطرهاي بدتر از چگالش لايه اي و براي زمان هاي زياد ) ۱۳۵ ثانيه( الكترونشست انتقال حرارت چگالش قطرهاي در محدوده اختلاف دماهاي كمتر ۱۰ كلوين در حدود ۲ تا ۴ برابر بيشتر از چگالش لايه اي است.