حل عددي جابه‌جايي تركيبي جريان نانوسيال غيرنيوتني در كانال حاوي موانع

در اين تحليل جابه‌جايي تركيبي جريان آرام نانوسيالات با سيال پايۀ غيرنيوتني (سديم الگنيت) برپايۀ مدل شبه‌پلاستيك همراه با نانوذرات اكسيد آلومينيم در كانال مستطيلي دوبعدي (با عمق نامحدود) حاوي موانع متعدد مطالعه شده است. دماي سيال ورودي به كانال مستطيلي‌شكل، يكنواخت و كمتر از ديواره‌ها بوده است و ديواره‌هاي كانال داراي شرايط دماي ثابت‌اند. براي حل معادلات پيوستگي، مومنتوم و انرژي به‌صورت عددي از روش حجم محدود با الگوريتم سيمپلر استفاده شده است. در اين تحقيق تأثير تعداد و ارتفاع موانع، كسر حجمي نانوذرات در سيال پايۀ غيرنيوتني، عدد ريچاردسون و عدد رينولدز بر نرخ انتقال حرارت و افت فشار به‌صورت عدد ناسلت و ضريب اصطكاك بررسي شده است. نتايج نشان مي‌دهد كه افزايش ذرات جامد آلومينيم در سيال غيرنيوتني الگنيت سديم سبب افزايش انتقال حرارت و ضريب اصطكاك در طول كانال مي‌شود، همچنين با افزايش عدد رينولدز ميزان انتقال حرارت در كانال افزايش مي‌يابد. نتايج نشان داد كه افزايش ارتفاع موانع ازH/3 به H/2 سبب افزايش 10درصد در عدد ناسلت متوسط و 13درصد در ضريب اصطكاك متوسط خواهد شد. نتايج مطالعات نشان داد كه افزايش عدد ريچاردسون سبب كاهش عدد ناسلت و ضريب اصطكاك خواهد شد. افزايش تعداد موانع از ۳ به ۵عدد سبب كاهش3.5درصدي در عدد ناسلت خواهد شد.