نقش راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان و طرحواره‌هاي ناسازگار اوليه در ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در دانش‌آموزان دختر

پژوهش حاضر با هدف تعيين نقش راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان و طرحواره‌هاي ناسازگار اوليه در ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در دانش آموزان دختر انجام گرفته است. در يك پژوهش همبستگي تعداد 398 نفر از دانش‌آموزان دختر مقطع متوسطه و هنرستان شهر تهران در سال تحصيلي 981397 با استفاده از جدول مورگان و كرجسي و با روش طبقه‌اي نسبتي، به عنوان نمونه انتخاب شدند و پرسشنامه‌هاي ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي (عيدي زاده و احمدي بلوطكي، 1396)، فرم كوتاه طرحواره‌هاي ناسازگار اوليه (يانگ و براون، 2003) و فرم كوتاه پرسشنامه تنظيم شناختي هيجان (گارنفسكي، 1999) را تكميل كردند. داده‌هاي به‌دست‌آمده با نرم‌افزار آماري SPSS18 و ضريب همبستگي پيرسون و تحليل رگرسيون به شيوه گام به گام تحليل شدند. نتايج نشان داد رابطه اي مثبت ميان مؤلفه‌هاي تمركز مجدد بر برنامه‌ ريزي، طرد و بريدگي، محدوديتهاي مختل و جهت ‌مندي با ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي برقرار بود و روابط ملامت خويشتن، ملامت ديگران و نشخوارگري با ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي مثبت بود. علاوه بر اين نتايج نشان داد كه مؤلفه‌هاي نشخوارگري، تمركز مجدد بر برنامه‌ ريزي و محدوديتهاي مختل به ترتيب با 0/53، 0/10 و 08/0 قادر به پيش‌بيني ميزان استفاده از شبكه ‌هاي اجتماعي مجازي در دانش‌آموزان دختر بودند. با توجه به نتايج پژوهش حاضر راهبردهاي تنظيم شناختي هيجان و طرحواره‌هاي ناسازگار اوليه نقشي مؤثر در ميزان استفاده از شبكه‌هاي اجتماعي مجازي در دانش‌آموزان دختر دارند و بايد در برنامه‌هاي آموزشي و تربيتي مورد توجه بيشتري قرار گيرند.