جستاري بر تجارب زيسته دانش آموزان از حدود حجاب اسلامي

افزايش خودپنداره و تصور مثبت بانوان نسبت به حجاب از اولويت دارترين راهكارهايي هستند كه براي دروني شدن ارزش حجاب استفاده مي‌ شوند. تقويت روحيه ديني براي پايبندي به ارزشهاي اجتماعي، ارتقاي سطح شناخت و آگاهي بانوان نسبت به ارزشهاي اصيل اسلامي و برخورد علمي با مقوله عفاف و حجاب در جامعه در ترويج فرهنگ عفاف مؤثر است. پژوهش حاضر مي‌كوشد، ضمن واكاوي تجربه ‌زيسته دانش آموزان، ادراك‌ آنان را از حدود حجاب مورد بررسي قرار دهد. اين پژوهش مبتني بر رويكرد كيفي است كه به روش پديدارشناسي، با مطالعه ده نفر مشاركت‌كننده از ميان دانش آموزان دختر دوره دوم متوسطه شهر تبريز، با به ‌كارگيري روش نمونه‌گيري هدفمند و از طريق دوازده مصاحبۀ فردي و يك مصاحبه گروهي نيمه‌ساختاريافته انجام شده است. براي بررسي تجربه دانش آموزان از مقوله حجاب، دانش آموزان پايه سوم دوره دوم متوسطه مورد توجه قرار گرفته اند. مصاحبه ها خارج از محيط مدرسه انجام گرفته است تا جوّ مدرسه درك آنان را درباره حجاب تحت تأثير قرار ندهد. تحليل داده‌ها بر اساس راهبرد هفت مرحله‌اي كُلايزي صورت‌ پذيرفته است. يافته‌ ها نشان مي ‌دهند كه در تجربه زيسته دانش‌ آموزان حدود حجاب فقط در پوشش خلاصه نمي ‌شود؛ عفاف و حجاب در نگاه،گفتار، رفتار و پوشش مطرح است. همچنين از تجربه دانش آموزان مضاميني به‌ دست آمد كه عبارت اند از: برداشتهاي متفاوت از حدود حجاب، تأثير تجربه گذشته فرد در حدود حجاب، وابستگي حدود حجاب به محيط، حدود حجاب تابعي از زمان، تأثير دنياي مجازي بر كم رنگ شدن حجاب، ضعف اعتقادي عامل نگاه مقطعي به حجاب.