تحليل وضعيت باشگاه هاي ورزشي مشهد بر اساس مدل رقابتي پورتر

محيط هاي رقابتي همواره موجبات رشد و توسعه را براي ارائه دهندگان خدمات ورزشي به همراه دارند. هدف از مطالعه حاضر تحليل وضعيت باشگاه هاي ورزشي شهر مشهد بر اساس مدل رقابتي پورتر بود. روش پژوهش بلحاظ ماهيت و هدف از نوع تحقيقات كاربردي و از لحاظ روش تحليل از نوع توصيفي و تحليلي بود كه به روش ميداني انجام شد. جامعه آماري تحقيق عبارتند از مديران كليه باشگاه هاي ورزشي شهر مشهد كه تعداد كل آنها در سال جاري برابر با 1800 نفر بود و نمونه آماري براساس جدول مورگان تعداد 317 نفر به طور تصادفي ساده انتخاب شدند. براي جمع آوري داده ها از پرسشنامه استاندارد و تغيير يافته بررسي نيروهاي پنج گانه رقابتي پورتر (هاپكينز ،2008) در 5 بعد خريداران (8 سوال)، عرضه كنندگان (7 سوال)، كالاهاي جايگزين (3 سوال)، تازه واردها (10 سوال) و رقبا (8 سوال) در مقياس 5 گزينه اي ليكرت با ضريب پايايي – استفاده شد. تحليل داده ها در دو بخش آمار توصيفي و آمار استنباطي با كمك نرم افزار SPSS نسخه 21 انجام شد. نتايج نشان داد كه وضعيت رقابتي باشگاه هاي ورزشي شهر مشهد بر اساس مدل پورتر مطلوب نيست. همچنين نتايج آزمون فريدمن نشان داد بالاترين رتبه مربوط به توجه مديران باشگاه ها به رقبا و پايين ترين رتبه مربوط به توجه به عرضه كنندگان ميباشد. با توجه به نتايج بدست امده كه باشگاه هاي ورزشي وضعيت رقابت پذيري نامناسبي دارند بايد ضمن مدنظر قرار دادن همه مولفه ها و شاخص هاي استخراجي از اين پژوهش عوامل و شاخص هاي داراي وضعيت نامناسب در باشگاه ها را مورد توجه ويژه قرار داد و در راس برنامه ريزي ها بهبود ان ها را قرار داد.

no abstract