مرور برخي از اسكلت هاي انساني مكشوفه در ايران و اطلاعات استخراجي از واكاوي آنها

ايران يكي قديمي ترين كشورهاي دنياست كه در آن اقوام متعددي با فرهنگ ها و آداب و رسوم مختلف زندگي مي كردند. در كاوشهاي باستان شناسي معمولا اشياء يا اسكلت هاي انساني به دست مي آيد كه مطالعه و بررسي آنها اطلاعات ارزشمندي از پيشينه اين سرزمين باستاني به دست مي دهد. در اين پژوهش از روش تحليل محتوي كيفي به بررسي واكاوي هاي انجام شده روي تعدادي از اسكلتهاي انساني مكشوفه در حفاري هاي باستان شناسي هاي ايران استفاده شده است. اسكلت هايي كه در اين پژوهش مطرح شده اند از تپه گيان نهاوند، تپه سيلوه پيرانشهر، منطقه گتوند، شهر سوخته زابل، كوريجان كبودرآهنگ، گورستان عصر آهن مسجد كبود تبريز كشف شده اند. بررسي هاي اين اسكلتها از اطلاعاتي از آيين هاي تدفيني، الگوهاي مهاجرت، الگوهاي تغذيه اي و ساختار جامعه شناختي عصر زيسته صاحبان اين استخوانها پرده برداري مي كند.

no abstract