يافته هايي از كهن الگوي آرس و آركي تايپ زئوس ( جنگ و قدرت )

آرس، خداي جنگ است و از آن جهت كه خردستيز و بيش از حد هيجاني و احساسي است كمترين احترام را بين يونانيان دارد. او در يونان باستان نمادي از طمع به خونريزي و جنگ است، ولي، در بين روميان بسيار ارج داشته و داراي اهميت بالايي است. آرس، نماد پرخاشگري است، و نيرو محركه بشر در طول تاريخ بوده است كه هنوز هم تمدن نتوانسته آن را چندان متعادل كند. خداي ستيزه و عاشقي شوريده كه قدرت بدني مردانه و واكنش‌هاي آني و بدون دورانديشي را نمايش مي‌دهد. كهن الگوي آرس پيش از عمل فكر نمي‌كند و همين مي‌تواند برايش دردسرساز باشد؛ او با اعتماد به نفس، هيجاني و گستاخ است. آرس شخصيت كينه توزي ندارد. زئوس در واقع سبكي از زندگي است كه در روان همه آدميان وجود دارد. كهن الگوي زئوس، خداي خدايان يونان باستان كه مظهر قدرت است. شخصيت زئوسي مقتدر و فرمانرواست و با سرش زندگي مي كند نه با قلبش. زئوس خداي خدايان و يكي از نماد‌هاي حكومت بر دنياست. او خداي آسمان، باران و زاينده ابرهاست. براي انسان‌ها روشنايي و آگاهي مي‌آورد، ولي در درون، اسير قوانين خود و دشمن نيروي زندگي است. زئوس اولين خداي يوناني است كه فرزندانش به او اعتماد داشته و نسبت به آن‌ها حامي و بخشنده است؛ از آنجا كه خداي باران است، نياز‌هاي موجودات در حال رشد را فراهم مي‌كند و در عين حال مي‌تواند اراده خود را بر ديگران تحميل كند. در يونان باستان هيچ شخصيتي همچون زئوس براي قدرت، حاكميت و مديريت تخصص ندارد. از ديگر مشخصات زئوس مي‌توان به قاطعيت و سرعت عمل او اشاره كرد كه به خوبي در نمادهايش يعني رعد و برق و عقاب، نشان داده مي‌شود. زئوسي‌ها در موفقيت و راه‌ هاي رسيدن به آن غرق شده و ديگر ابعاد زندگي را رها مي‌كنند.

no abstract