بررسي تطبيقي محتواي الكترونيكي در كلاسهاي مجازي در كشور ايران و سنگاپور

هدف از اين مقاله بررسي تطبيقي محتواي الكترونيكي در كلاسهاي مجازي ايران و سنگاپور است . پژوهش حاضر، پژوهشي كيفي است و با روش تطبيقي و توصيفي – تحليلي با استفاده از رويكرد چهارمرحله اي (توصيف، تفسير، همجواري، مقايسه) جورج برودي توليد محتواي الكترونيكي، از نظر چيستي و چرايي و چگونگي مورد مطالعه و بررسي واقع شده است. واحد نمونه گيري و مشاهده شده اسناد و مدارك و مستنداتي كه مربوط به آموزش و پرورش كل كشورها مي باشد كه در سطح كلان بررسي صورت گرفته است و استراتژي انتخاب نمونه مورد مطالعه «نظامهاي توليد محتواي و فناوري آموزشي» و نظام هاي مشابه با آن است. جمع آوري داده ها از طريق كتابخانه اي و اسنادي و خواندن و مطالعه مقالات و مجلات علمي و مراجعه به سايتهاي علمي استاندارد در اين حوزه بوده است. يافته هاي تحقيق نشان مي دهد كه در هر دو كشور ايران و سنگاپور در دهه هاي اخير، سياستگذاران آموزش و پرورش بر جايگزيني روشهاي فناورانه در تدريس با روشهاي سنتي و سخنراني تأكيد داشته و تأكيد بر محوريت دانش آموز و جايگزين سازي نظام معلم محوري به فراگير محوري با رويكرد آموزشي و تدريس از طريق حل مسأله و اكتشافي و خلاقيت تمركز داشته اند. همچنين شباهتهاي زياد بين نظام سياستگذاري آموزشي ايران و سنگاپور وجود دارد كه نخبه پروري و تشويق استعدادهاي برتر از سري شباهتهايي است كه بين سياست آموزشي ايران و سنگاپور و در هر دو كشور طرحهاي متعددي جهت تربيت فراگير خلاق انجام شده است تفاوت ايران و سنگاپور در به كارگيري فناورانه و استفاده از آموزشهاي الكترونيكي و توليدات الكترونيكي دروس و به كار بردن آنها در فضاهاي مجازي و كلاسهاي مجازي مي باشد. عليرغم تلاشهاي ايران براي محتواسازي الكترونيكي در آموزش و پرورش موفقيت آن در برابر نظام آموزشي سنگاپور كم است و سنگاپور توانسته است با ايجاد شبكه هاي گسترده ي اينترنت با ويژگيهاي عالي و با كيفيت به محتوا سازي در بخش تدريس و جايگزيني تدريس فناورانه با تدريس سنتي ، گوي سبقت را از ديگر كشورها بربايد.

no abstract