تحليل ادراك جامعۀ محلي از روستاي خوب (مورد مطالعه: روستاي ورس)

روستاي خوب از مفاهيم و اهداف محوري برنامه ريزي توسعه ي روستايي محسوب مي‌شود. با اين وجود مدل سازي ويژگي هاي روستاي خوب در سكونتگاه روستايي، نيازمند بررسي و اولويت قرادادن تجربه ها، فهم، ادراك و نيازهاي عيني و ذهني جامعه ي محلي است. هدف پژوهش حاضر درك و تفسير ويژگي هاي يك روستاي خوب از منظر ساكنين مناطق روستايي مي‌باشد. بدين منظور روستاي ورس، واقع در دهستان حصار خروانِ بخش محمديه از توابع شهرستان البرزِ استان قزوين به عنوان مورد مطالعه انتخاب گرديد تا سوال كليدي «درك جامعه محلي از روستاي خوب چيست؟» مورد بررسي قرار گيرد. تكنيك مصاحبه ي عميق براي شركت كنندگان رده ي سني بزرگسال و تصوير ذهني و ابزار نقاشي براي شركت كنندگان رده ي سني كودك و نوجوان مورد استفاده قرار گرفت تا داده هاي ويژگيهاي روستاي خوب از منظر آنها جمع آوري شود. تمامي توضيحات شركت كنندگان در باره نقاشي روستاي خوب به همراه مصاحبه هاي عميق ضبط و سپس به متن تبديل و با روش تحليل محتوايي در سه مرحله ي كدگذاري باز، محوري و گزينشي مورد تحليل و مقوله بندي قرار گرفتند. برآيند اين مسير، اكتشاف 69 مفهوم و 20 مقوله ي اصلي و ارائه چارچوب مفهومي روستاي خوب از ديدگاه جامعه ي محلي روستاي ورس بود. در گفتمان جامعه ي محلي مطالعه شده، دسترسي به آب كشاورزي در همه ي فصول سال، مشاركت جامعه ي محلي در طرح هاي توسعه ي روستا، فعال سازي فرصت هاي اشتغال براي روستاييان، حفظ آثار فرهنگي و طبيعي روستا، رضايت از درآمد، بومي گرايي، باور به ارزش هاي ديني، بهره مندي از محيط اكولوژيك مناسب، معماري بومي، برخورداري روستا از امكانات رفاهي، جمع گرايي، بهره مندي از دانش رسمي مهارت در روستا، نبودن تعارض بين دولت و مردم، بنيان خانواده، وجود ظرفيت هاي توسعه ي اشتغال، انسجام اجتماعي، بهره مندي از سلامتي جسم و روان، پيوستگي تعامل شهر و روستا، محيط زيست مناسب و شبكه حمل و نقل مناسب از خصايص يك روستاي خوب است.