مقايسه اثربخشي درمان تحريك الكتريكي مغز با جريان مستقيم و برنامه فعال‌سازي رفتار بر ولع مصرف مواد و نشانگان دردهاي جسماني در افراد وابسته به مواد افيوني

هدف : هدف از پژوهش حاضر مقايسه اثربخشي درمان تحريك الكتريكي مغز با جريان مستقيم و برنامه فعال‌سازي رفتار بر ولع مصرف مواد و نشانگان دردهاي جسماني در افراد وابسته به مواد افيوني بود. روش‌: پژوهش حاضر نيمه‌‌آزمايشي از نوع پيش‌آزمون-پس‌آزمون با گروه كنترل بود. جامعه آماري اين پژوهش شامل همه افراد وابسته به مواد مراجعه‌كننده به كلينيك‌هاي ترك اعتياد شهرستان اهواز در سال 1398 بود (60 نفر) كه از ميان آن ها 45 نفر به روش نمونه‌گيري در دسترس انتخاب و به‌ صورت تصادفي در دو گروه آزمايش (هر كدام 15 نفر) و گروه كنترل (15 نفر) جاي گرفتند. براي گردآوري داده‌ها از پرسش نامه وسوسه مصرف مواد پس از ترك و چك‌ليست ويرايش شده نشانگان جسماني استفاده شد. تحليل داده‌ها با استفاده از تحليل كوواريانس انجام شد. يافته‌ها: نتايج نشان داد كه هر دو درمان تحريك الكتريكي مغز با جريان مستقيم و درمان فعال‌سازي رفتار به طور معناداري باعث كاهش ولع مصرف مواد شدند، اما بر روي نشانگان دردهاي جسماني تاثير معناداري نداشتند. به ‌علاوه، بين ميزان اثر دو درمان تحريك الكتريكي مغز با جريان مستقيم و برنامه فعال‌سازي رفتار بر ولع مصرف مواد و نشانگان دردهاي جسماني تفاوت معناداري مشاهده نشد. نتيجه‌گيري: اين دو درمان بر روي كاهش ولع موثرند. اگرچه اين درمان ها به شيوه‌هاي متفاوتي اعمال مي‌گردند، ولي مكانيسم گواه و اثرگذاري آنان مبتني بر جايگزيني و جبران است. بنابراين، پيشنهاد مي‌شود در پژوهش‌هاي آينده از يك گروه آزمايش و در دو مقطع زماني مختلف استفاده و هر دو تكنيك مذكور روي يك گروه آزمايش ثابت انجام و نتايج آن با هم مقايسه شود.