مكان يابي نيروگاه هاي خورشيدي با تلفيق روش هاي بهترين- بدترين، دنپ، كوپراس و تاپسيس مطالعه ي موردي استان فارس

مصرف منابع تجديد ناپذير از جمله نفت، گاز و زغال سنگ هر روز رو به افزايش است. ولي زماني خواهد رسيد كه اين منابع به پايان مي رسند. نيروگاه‌هاي خورشيدي كه انرژي خورشيد را به برق تبديل مي‌كنند در آينده با مزاياي قاطعي كه در برابر نيروگاه فسيلي و اتمي دارند، مشكل برق و تا حدي مشكل كم‌آبي را به‌خصوص در دوران تمام شدن نفت و گاز حل خواهند كرد. يكي از مهم ترين مسائل احداث نيروگاه هاي خورشيدي تعيين مكان هايي است كه از پتانسيل بالايي براي دريافت انرژي خورشيدي برخوردار هستند. مكان‌يابي نيروگاه‌ها، به دليل نياز به شرايط خاص به‌خصوص شرايط زيست‌محيطي، اهميت زيادي براي برنامه‌ريزان دارد. اين پژوهش به منظور مكان يابي نيروگاه هاي خورشيدي با استفاده از روش هاي تصميم گيري چند معياره مكاني مشاركتي در استان فارس صورت گرفته است. در ابتدا مطالعاتي درباره منطقه و وضع موجود نيروگاه هاي خورشيدي انجام گرفته و بعد از آن با استفاده از منابع و نظر كارشناسان امر، 10 معيار موثر از جمله معيارهاي اقليمي، ژئومورفولوژي و اقتصادي در مكان يابي نيروگاه هاي خورشيدي انتخاب شده است. لايه هاي اطلاعاتي متناسب با معيارها در محيط GIS آماده و پس از آن از روش هاي بهترين - بدترين و دنپ براي وزن دهي معيارهاي انتخابي استفاده شده است. پس از وزن دهي به معيارها، پهنه بندي منطقه صورت گرفته و 8 مكان براي احداث نيروگاه خورشيدي در استان فارس پيشنهاد شده است. در مرحله آخر با استفاده از روش هاي كوپراس و تاپسيس مكان هاي پيشنهادي رتبه بندي شده و براي نتايج نهايي از ادغام اين دو روش با تكنيك ميانگين رتبه استفاده شده است. در نهايت مكان شماره 8 واقع در شهرستان زرين دشت استان فارس به عنوان بهترين مكان براي احداث نيروگاه خورشيدي انتخاب شده است.