بررسي فراواني پلي‌مورفيسم rs680 IGF2 در جودوكاران مرد ايراني

هدف: يافتن ساختارهاي ژنتيكي اثرگذار بر عملكرد ورزشي گام مهمي در توسعة روشهاي مربوط به استعداديابي در ورزش، همچنين فردي سازي برنامه هاي تمريني ورزشكاران است. در مطالعات گذشته نشان داده شده است كه پليمورفيسم عامل رشد شبه انسولين 2( IGF2 )با شاخص تودة بدن، تودة بدون چربي، قدرت پنجة دست و قدرت پا در ارتباط است. هدف از مطالعة پيشرو بررسي فراواني پليمورفيسم rs680 IGF2 در جودوكاران مرد ايراني بود. روش ها: آزمودني هاي گروه ورزشكار را 40 جودوكار مرد ايراني مدالآوردر مسابقات آسيايي و جهاني تشكيل دادند. آزمودني هاي گروه كنترل متشكل از 120 مرد سالم غيرورزشكار بودند. DNA ژنومي از خون بهروش غيرآنزيمي استخراج شد. ژنمانه گذاري به شيوة RFLP-PCR انجام گرفت. تفاوتها در توزيع فراواني اين پليمورفيسم با استفاده از آزمون آماري كاي مربع ارزيابي شد. 8.30%( كنترل گروه و( A/A= 20% ،G/A=5.42 % ،G/G=5.37%( جودوكاران بين ژنمانه فراواني در معناداري تفاوت: نتايج % ،G= 8.58 %( جودوكاران بين آللي فراواني همچنين(، P 5.0 ژنمانه ها همة در( )A/A= 8.20% ،G/A= 3.48 % ،G/G= .نشد مشاهده( P= 55.0( )A= 45% ، G=55 %( كنترل گروه و( A=2.41 نتيجه گيري: با توجه به اينكه عملكرد ورزشي به صورت پليژني است و ژنهاي زيادي در آن ايفاي نقش مي كنند و با در نظر گرفتن اينكه ورزش جودو از عوامل مختلف اثر مي پذيرد و كامل به يك عامل مانند قدرت يا استقامت وابسته نيست، احتماالً پليمورفيسم rs680 IGF2 نشانگر ژنتيكي مهمي در ورزش جودو در جمعيت مردان ايراني محسوب نمي شود.