تأثير تمرينات تداومي و تناوبي شديد به همراه مصرف رزوراترول بر سطوح پروتئين هاي 3‌SIRT و ‌OGG بافت كبد موش هاي نر

هدف پژوهش: سيرتوئين-3 (SIRT3) يك استيل زداي ميتوكندريايي است كه از طريق استيلاسيون پروتئين اگزو گوانين گليكوسيلاز (OGG1)، سبب ترميم آسيب هاي DNA ميتوكندريايي و جلوگيري از آپوپتوزيس سلولي مي گردد. هدف از مطالعه حاضر بررسي تاثير شش هفته تمرين تداومي و تناوبي شديد همراه با مصرف رزوراترول، بر سطوح SIRT3 وOGG1 بافـت كبد موش هاي صحرايي نر ويستار بود.روش پژوهش: 48 موش صحرايي بطور تصادفي به شش گروه هشت تايي شامل گروه هاي كنترل، مكمل، تمرين تداومي، تمرين تداومي + رزوراترول، تمرين تناوبي، و گروه تمرين تناوبي + رزوراترول تقسيم شدند. تمرينات تداومي و تناوبي به مدت شش هفته، شش روز در هفته، به ترتيب با شدت 80 و 95 -100 درصد  VO2max بر روي نوارگردان مخصوص موش ها اجرا گرديد. گروه هاي دريافت كننده رزوراترول روزانه 50 ميلي گرم به ازاي هر كيلوگرم وزن بدن مكمل دريافت نمودند. پس از مداخله، حيوانات بي هوش و نمونه كبدي آن ها جهت تجزيه و تحليل جدا گرديد.يافته ها: پس از شش هفته در گروه هاي تمرين تداومي (0.0001=p) و تمرين تداومي + رزوراترول (0.0001=p) سطوح OGG1 كبد افزايش يافت. همچنين شش هفته مصرف رزوراترول (0.01 =p)، تمرين تناوبي (0.04 =p)، تمرين تناوبي + رزوراترول (0.04 =p)، تمرين تداومي (0.001=p)، و تمرين تداومي + رزوراترول (0.001=p) سبب افزايش سطح SIRT3 بافت كبد گرديد؛ اين در حالي بود كه افزايش اين دو متغير در گروه تمرين تداومي + مكمل به طور معني داري  بيشتر از ساير گروه ها بود (0.001=p).نتيجه گيري: در مقايسه با تمرين تناوبي شديد، اجراي تمرينـات تدوامي به همراه مصرف رزوراترول مي تواند بهبودي بيش تري در عملكرد و بيوزنز ميتوكندريايي بافت كبد؛ ايجاد كند.