كفر «ثالِثُ ثَلاثَهٍ» و توحيد «رابِعُ ثَلاثَهٍ» از منظر قرآن كريم

قرآن كريم با تعبيرهاي مختلف از يك‌سو، به نفي شرك و چندگانه پرستي مي‌پردازد و از سوي ديگر، مردم را به توحيد و يكتاپرستي دعوت مي‌نمايد. نفي اعتقاد به »ثالِثُ ثَلاثَهٍ « درباره خدا و تاكيد بر »رابِعُ ثَلاثَهٍ « بودن او، يكي از اين راه‌هاست. ازمنظر قرآن كريم، تعبير »ثالِثُ ثَلاثَهٍ « درباره خدا، بيانگر محدوديت، جسميت و هم‌عرض بودن خدا با ساير موجودات و به تبع آن، اِسناد وحدت عددي به خداست؛ به‌طوري‌كه اگر خدا به همراه دو نفر باشد، با آنها به شمارش درآمده، مجموع آنان سه نفر مي‌شود. از اين جهت، »ثالِثُ ثَلاثَهٍ « كفر و باطل است. اين در حالي است كه »رابِعُ ثَلاثَهٍ «، خدا را از محدوديت و هم‌عرضي با ساير موجودات دور داشته، وحدت او را غير عددي مي‌داند و به‌همين دليل، اگر خدا با دو موجودي، معيت داشته باشد، سومي آن دو بوده، بر آنان احاطه قيّومي و عملي دارد، نه اينكه با آنها شمارش شود و به عدد و رقم آنان اضافه گردد. به‌همين دليل، »رابِعُ ثَلاثَهٍ « نشانه توحيد ناب بوده، درباره خداي سبحان به‌كار مي‌رود.