مقايسه‌ي آزمون‌ پرتونگاري و بازرسي با پرتوهاي فرابنفش در شناسايي طرح‌هاي نهان و آسيب‌هاي تابلوهاي نفيس

تابلوهاي هنري كه سرمايه‌هاي ارزشمند فرهنگي در هر كشوري هستند، همواره با خطراتي مانند پارگي، خراشيدگي و از بين رفتن رنگدانه‌ها تهديد مي‌شوند. حوادث طبيعي، جابجايي غير مسئولانه، قرار گرفتن در معرض نور و تغييرات درجه حرارت، عوامل ايجاد اين خطرات هستند. مي‌توان از روش‌هاي مختلف غير مخرب مانند آزمون‌ پرتونگاري و بازرسي با پرتوهاي فرابنفش براي تشخيص محل آسيب‌ها بدون صدمه به تابلوها استفاده كرد. در پرتونگاري به دليل نفوذ اشعه ايكس به سطوح زيرين، علاوه بر طرحِ كلي تابلو، اطلاعاتي در مورد نقوش پنهان و آسيب‌هاي عمقي بدست مي‌آيد. در بازرسي با پرتوهاي فرابنفش بسته به نوع و مادّه‌ي رنگ‌ بكار رفته اطلاعاتي در مورد خراش‌ها و آسيب‌هاي سطحي بدست مي‌آيد. تصاوير هر دو روش اطلاعات خوبي در اختيار متخصصين مرمت قرار مي‌دهد، ولي اشكالاتي مانند عدم‌ وضوح تصاوير و تاريك ديده شدن بعضي رنگ‌ها زير پرتوهاي فرابنفش تشخيص ناحيه‌ي آسيب را دشوار مي‌كند. استفاده از روش‌هاي پردازش تصوير به‌ عنوان ابزار كمكي براي افزايش كنتراست تصاوير، مناسب است. در اين تحقيق از صافي ‌گابور براي افزايش كيفيت و كاهش عدم‌ وضوح تصاوير استفاده شده است؛ صافي ‌گابور از سطح آستانه‌ي خودكار بر مبناي انحراف و ميانگين اطلاعات پيكسلي تصاوير استفاده مي‌كند. تصاوير بازسازي شده توسط صافي ‌گابور در شناسايي طرح‌هاي نهان و محل آسيب‌ها مؤثر هستند.