ارزيابي آسيب الكترودهاي تخليه تابان به روش طيف‌سنجي طول‌ عمر نابودي پوزيترون

پلاسماي حاصل از تخليه‌ الكتريكي به‌روش تابان يك پلاسماي غيرتعادلي است كه كاربردهاي زيادي در آزمايشگاه‌هاي تحقيقاتي و صنعتي دارد. پلاسماي تابان بسته به قدرت تخليه و ميزان جريان گاز مي‌تواند پلاسماي حرارتي يا سرد باشد كه همين امر به كاربردهاي مختلف آن از جمله ضدعفوني‌كردن ميوه و سبزيجات، از بين بردن گازهاي آلاينده و افزايش رنگ پذيري سطوح پلاستيكي منجر مي‌شود. پلاسما از يون‌ها، الكترون‌هاي پرانرژي، اشعه‌ي ماورائ بنفش و گونه‌هاي اكسنده همچون راديكال هاي آزاد تشكيل شده است. در راكتورهاي تابان يك تخليه الكتريكي با ولتاژ بالا بين دو الكترود اعمال مي‌شود. گونه‌هاي مختلف توليد شده در پلاسما از جمله الكترون‌هاي پر انرژي عامل موثر در تخريب و تغيير ساختار اتمي الكترودهاي مسي مي‌باشند. تغييرات ساختار الكترودها در دراز مدت باعث تغييرات دما، چگالي و نوع گونه‌هاي تشكيل شونده در پلاسما خواهد شد. بنابراين لازم است جهت تعويض به موقع الكترودهاي راكتور، ميزان تغييرات ساختاري الكترودها در طي زمان ارزيابي شود. در اين مقاله، تغييرات ساختار الكترودهاي مسي به ‌ضخامت 4 ميلي‌متر و طول موثر 10 سانتي‌متر كه در يك راكتور تحقيقاتي قوس تابان به مدت 80 ساعت براي ارزيابي اثر پلاسماي توليدي در آلودگي‌زدايي از محصولات كشاورزي استفاده شده بود با روش طيف سنجي طول عمر نابودي پوزيترون به عنوان يك آزمون غيرمخرب مورد بررسي قرار گرفته است. نتايج نشان مي‌دهد كه فاصله لايه‌ها در شبكه مسي تغيير كرده و فضاي خالي ميان شبكه‌هاي اتمي كم‌تر و تعداد آن‌ها بيش‌تر شده است.