بررسي تاثير نيترات سرب بر رفتار و مقاومت برشي ماسه‌ي رُس‌دار

با گسترش مناطق صنعتي، فلزات سنگين از طريق پساب‌هاي صنعتي و يا نشت از مخازن ذخيره وارد محيط زيست گرديده، كه پيامد آن آلودگي خاك و آب‌هاي زيرزميني به اين تركيب‌هاي سمي شده‌است. نشت فلزات سنگين از قبيل سرب، روي، كادميم و... علاوه بر اين‌كه يكي از بحرآن‌هاي محيط زيستي مي باشد، منجر به تغييرات پارامترهاي مقاومتي خاك نيز مي‌گردد. جنس خاك و ميزان غلظت آلاينده از پارامترهاي تاثير گذار بر روي رفتار خاك‌هاي آلوده مي‌باشد. در اين تحقيق به كمك آزمايش‌هاي سه محوري به بررسي رفتار خاك‌هاي ماسه‌اي با درصدهاي مختلف كائولينيت در دو حالت آلوده و غيرآلوده با فلز سنگين سرب پرداخته شده‌است. نتايج نشان مي‌دهد افزايش غلظت سرب باعث كاهش پيوند هيدروژني بين ذرات كائولينيت و كاهش مقاومت خاك آلوده گرديده است. به طوريكه با افزايش غلظت آلاينده تا ppm 20000 مقاومت خاك ماسه رُس‌دار با %15 و %25 كائولينيت به ترتيب %18 و %24 كاهش يافت. در ادامه به منظور بررسي اثر نوع كاني رُسي در خاك‌هاي آلوده، پارامترهاي مقاومتي خاك‌هاي حاوي كائولينيت و بنتونيت با يكديگر مقايسه شده‌است. نتايج نشان مي‌دهد با تغيير در نوع كاني رُسي در خاك‌هاي آلوده با فلز سنگين، پارامترهاي مقاومتي روند متفاوتي خواهند داشت. افزايش غلظت آلاينده سرب در خاك حاوي بنتونيت، منجر به ايجاد ساختار فلوكوله‌اي و افزايش مقاومت برشي شده‌است. همچنين افزايش غلظت نيترات سرب در خاك هاي بنتونيت‌دار سبب افزايش 20% تا %30 مقاومت خاك آلوده گرديد.