برآورد اثر اندركنش بين ترك‌هاي هيدروليكي

به منظور افزايش بهره‌وري استخراج هيدروكربن‌ها و گسترش ترك‌ها تا محل مخزن آن‌ها، ترك‌ها معمولا عمود بر تنش حداقل و به صورت دسته‌ اي رشد داده مي‌شوند. از دهه اخير، هر ساله در قاره‌ي آمريكا بيش از ده هزار چاه افقي براي ايجاد و رشد ترك عمودي بر تنش كمينه در حال حفاري است و در هر چاه افقي بالغ بر صد ترك هيدروليكي ايجاد مي‌گردد. به منظور كاهش هزينه اجرايي، معمولا 38 ترك را به طور هم زمان در يك محدوده 10-30 متري ايجاد مي‌كنند و آن‌ها را در مخزن گسترش مي‌دهند. رشد هم زمان ترك‌ها با توجه به شكل، تعداد، موقعيت، فاصله و طول آن‌ها بر چگونگي رشد يكديگر موثر است. به عبارت ديگر وقتي تركي در سطوح خود تحت فشار ناشي از تزريق سيال قرار مي گيرد، باعث رشد آن مي شود اما ممكن است اين فشار بر روي رشد ترك‌هاي مجاور اثر منفي داشته باشد، كه به اين اثر سايه يا اندركنش گفته مي شود. مسلما برآورد صحيح از اثر تنش سايه بين ترك‌ها منجر به طراحي بهينه تري مي‌شود در اين نوشتار به كمك روش كشش كاذب ارتقا يافته به بررسي اثر اندركنش بين ترك‌هاي هيدروليكي با توجه به فواصل ترك‌ها بر روي يكديگر پرداخته مي‌شود. نتايج نشان مي دهدكه در ترك هاي مياني تحت تاثير تنش سايه بيشتري نسبت به ترك هاي كناري قرار دارند و از طرفي افزايش فواصل بين ترك ها باعث كاهش اثر سايه مي شود. نتايج اين پژوهش در تعيين تعداد و فواصل ترك ها، در طراحي شكست هيدروليكي بسيار كاربردي است.