هرمنوتيك و مخاطرات آب و هواشناسي؛ با تأكيد بر واكاوي تغييرات زماني- مكاني پر ارتفاع جنب‌حاره و اثرات آن بر وقوع خشكسالي

اقليم‌شناسي به‌طور عام و مخاطرات آب‌وهوايي به‌طور خاص، علمي كاربردي است كه به واكاوي، شناخت و تحليل پديده‌هاي جوي تحت عوامل كنترل‌كننده داخلي و خارجي در بلندمدت مي‌پردازد و دامنه‌ موضوعي آن فوق‌العاده وسيع است، ازاين‌رو در اين عرصه، مباحث روش‌شناسي ازجمله ابزارهاي علمي و فكري هستند كه هيچ دانش‌پژوه جدي در اين رشته نمي‌تواند خود را از آن‌ها معاف كند. به همين دليل در اين نوشتار به كمك دو نوع روش شناسي مبتني بر روش اثباتي (تحليل آماري تصويري) و فرا اثباتي (تحليل و تفسير هرمنوتيكي) تغييرات پر ارتفاع جنب‌حاره در دوره گرم سال و اثرگذاري آن بر خشكسالي، به‌منظور كاربردي نمودن نتايج اين مطالعه، مورداستفاده قرار گرفت. يافته‌هاي اين مطالعه نشان داد موضوعات كاربردي در دانش اقليم‌شناسي و ازجمله مخاطرات آب و هوايي با اتكاي به روش‌شناسي اثباتي به‌صورت مستقل و استفاده صرف از تجزيه‌وتحليل آماري و خروجي نرم‌افزارهاي تخصصي، قادر نيست ايده‌اي نظام‌مند در عرصه مديريت و پايداري محيط، سازگاري با خشكسالي و ... ارائه دهد. به همين دليل در اين مطالعه تلاش شد در راستاي روش‌شناسي فرا اثباتي و با بررسي نمونه‌هاي موردي از نقشه‌هاي سينوپتيك و نمودارهاي استخراج شده از انواع تحليل‌هاي هرمنوتيكي پيرامون تغييرات زماني مكاني پر ارتفاع جنب‌حاره و اثرات آن بر خشكسالي، روند سازمان‌يافته‌اي در مطالعات اقليم‌شناسي براي تحقق به نتايج اصولي‌تر ايجاد شود. چنانچه هنر يك اقليم‌شناس، تبديل نمودن متن‌هاي غيرفعال به فعال جهت استفاده كاربردي نتايج ناشي از پديده‌هاي آب و هوايي در ساير گرايش‌هاي علوم جغرافيايي نظير مطالعات ژئومورفولوژي، جغرافياي شهري، جغرافياي روستايي، جغرافياي سياسي و... است. اين موضوع از سوي ديگر بر احياي ماهيت و وظيفه اصلي علم جغرافيا تأكيد مي‌كند.