بررسي تأثير اسيد ساليسيليك و نانوسيليكون بر برخي صفات مورفوفيزيولوژيكي و اسانس Lallemantia iberica (M.B.) Fisch. C.A. Mey. تحت تنش شوري

اين پژوهش به‌منظور بررسي تأثير اسيد ساليسيليك (SA) و نانوسيليكون (n-Si) بر برخي صفات مورفوفيزيولوژيكي و اسانس گياه بالنگوي شهري (Lallemantia iberica (M.B.) Fisch. C.A. Mey.) تحت تنش شوري در شرايط كنترل نشده گلخانه‌اي در سال 1397 به‌صورت فاكتوريل در قالب طرح پايه بلوك‌هاي كامل تصادفي انجام شد. فاكتورهاي مورد مطالعه شامل كلريد سديم (صفر، 50 و 100 ميلي‌مولار)، SA (صفر، 1 و 2 ميلي‌مولار) و n-Si (صفر، 0.5 و 1.5 ميلي‌مولار) بودند. اعمال تيمارهاي SA و n-Si در مرحله چهار برگي (هر هفت روز يك‌بار) و تيمار شوري در مرحله شش برگي گياه (هر چهار روز يك‌بار) تا رسيدگي كامل بذرهاي گياه (زرد شدن 90% برگ‌ها و كپسول‌ها) انجام شد. نتايج نشان داد كه تحت تأثير شوري، صفات گياهي شامل ارتفاع، وزن خشك اندام هوايي، محتواي كلروفيل و عملكرد دانه كاهش و پرولين و اسانس افزايش يافتند. كاربرد SA و n-Si باعث بهبود اين صفات در تنش شوري شد. تركيب‌هاي اصلي اسانس بالنگوي شهري شامل لينالول (25%)، ژرانيول (16%)، بتاكوببن (10.6%)، منتيل استات (9.8%)، والنسن (3.5%)، جرماكرن-دي (2.4%)، بتاكاريوفيلن (2.3%) و ليمونن (1.3%) بودند كه همه آنها تحت تيمارهاي شوري نسبت به شاهد افزايش يافتند. كاربرد SA و n-Si در شرايط تنش شوري باعث افزايش ليمونن، لينالول، ژرانيول، بتاكوببن، بتاكاريوفيلن و والنسن و كاهش منتيل استات و جرماكرن-دي شد. به‌طور كلي نتايج اين پژوهش نشان داد كه كاربرد SA و n-Si با ايجاد تنظيم اسمزي، حفاظت از محتواي رنگيزه‌هاي فتوسنتزي و كاهش صدمات اكسيدان‌ها مي‌تواند ميزان تحمل گياه بالنگوي شهري را به تنش شوري افزايش دهد.