تحليلي بر نشانگرهاي گفتمان در نقد ترجمه: معرفي الگوي مديريت گفتمان نقد ترجمه در ايران

معرفي الگوي تحليل كلام از مباني اساسي پژوهش هاي اكتشافي گفتمان شناختي بوده و از شيوه هاي معمول در شاخه هاي گوناگون علوم است. مطالعات پيكره-محور مباني اصلي اين فرايند را تشكيل مي دهند. اين مقاله بر آن است تا با تحليل نظام كاربردي كارامدترين، پيچيده ترين، و پركاربردترين عناصر فرازباني مديريت گفتمان، يعني نشانگرهاي گفتمان، در پيكرۀ نقد ترجمه، قدمي ابتدايي در كشف و معرفي الگوي مديريت گفتمان منتقدين ترجمه برداشته و ابعاد آن را توصيف نمايد. لذا، 15 نقد ترجمه در بازۀ زماني سي ساله به‌صورت تصادفي انتخاب و بررسي گرديد. پيكرۀ مطالعه شامل بيش از 30000 كلمه بود. نتيجۀ اين مطالعه به كشف الگوي چهاربعدي مديريت گفتمان در نقد ترجمه منجر شد كه شامل توصيف روابط، نشان دادن روابط متضاد، نمايش استنباط، و معرفي رابطۀ توالي در گفتمان بود. ابعاد، نقاط قوت و ضعف، و الزامات اين فرايند تجزيه‌وتحليل گرديد و پيشنهادهاي آموزشي، پژوهشي، و اجرايي براي اقدامات كاربردي نيز ارائه شد.