ﺗﺄثير هزينه‌هاي تحقيق و توسعه و نوآوري بر سودآوري صنايع كارخانه‌اي با سطوح مختلف فناوري

اين مقاله در نظر دارد با استفاده از مباني نظري كه از فرايند بهينه سازي اقتصاد خرد به دست آمده است، به تحليل عوامل مؤثر بر سودآوري صنايع كارخانه اي ايران با سطوح تكنولوژيكي مختلف (صنايع با تكنولوژي بالا و صنايع با تكنولوژي پايين) طي سال هاي 1387-1375 بپردازد. از جمله اين عوامل، سرمايه گذاري هاي تحقيق و توسعه، شدّت تبليغات، شدّت تمركز و شدّت سرمايه فيزيكي و شدّت مانع ورود است. ثاثير هر يك از اين عوامل بر سودآوري صنايع در هر يك از سطوح تكنولوژيكي با استفاده از رويكرد داده هاي پانلي مورد بررسي قرار گرفت. يافته ها نشان داد كه كليه اين عوامل بر سودآوري صنايع با تكنولوژي  بالا ﺗﺄثير مثبت داشته است و در صنايع با تكنولوژي پايين به ترتيب ﺗﺄثير منفي، بي معني، منفي و مثبت داشته است. علت ﺗﺄثيرات منفي هزينه هاي تحقيقاتي و تبليغاتي بر سود صنايع با تكنولوژي پايين را مي توان هزينه بر بودن و زمان بر بودن و همچنين واردات بي رويه كالاهاي مشابه دانست. از طرفي، رفتار رقابتي اين سطح از صنايع، منجر به ﺗﺄثير عكس شدّت تمركز بر سود شده است